Epifaniczny tom 1 – rozdział 2 – str. 48
Boskie Przymioty Istoty
względu na to jak potężne, nie mogą zapobiec realizowaniu przez Niego własnych postanowień, tak jak powiedział: „Rada moja ostoi się, i wszystką wolę moją uczynię. Rzekłem, a dowiodę tego; umyśliłem, a uczynię to” (Izaj. 46:10, 11; zob. także Ijob 23:13,14). „Nie ma, kto by wyrwał z ręki mojej; gdy co uczynię, któż to odwróci?” (Izaj. 43:13). W świetle powyższych definicji powinniśmy rozumieć teksty mówiące o tym, że Bóg może uczynić wszystko i że dla Niego nic nie jest niemożliwe jako zawierające ograniczenie zawarte w stwierdzeniu „czego pragnie”. Tak więc stwierdzenie to należy widzieć u Ijoba 42:2: „Wiem, że wszystko możesz [czego pragniesz]”; w Mat. 19:26: „U Boga wszystko [czego pragnie] jest możliwe”; oraz w Łuk.1:37: „Bo nie będzie niemożliwe u Boga żadne słowo [którego pragnie]”.
Gdy już wiemy, co oznacza wszechmoc Boga, przyjrzyjmy się kilku innym tekstom dowodzącym, iż jest to jeden z Jego przymiotów istoty i że jest on aktywny w Jego cudownych dziełach i drogach. Sam nazywa Siebie wszechmocnym w 1Moj. 17:1: „Jam jest Bóg Wszechmogący”. 1Moj. 18:13 zapewnia, że poza Jego możliwościami nie leży nic, czego pragnie: „Izali jest co trudnego u Pana?” Izaj. 26:4 stwierdza, że zawsze posiadał On i zawsze będzie posiadał taką moc: „W Panu jest skała wieczna”. Boska wszechmoc jest również wyraźnie stwierdzona w Obj. 19:6 i 21:22. Jego moc w najmniejszym stopniu nie wyczerpuje się w Jego największych konfliktach z wrogami (2Moj. 15:6-12). Nigdy nie zmniejszy się do rozmiarów uniemożliwiających Mu realizację Jego zamierzeń (4Moj. 11:23). Nikt też nie jest w stanie odwrócić Jego zamierzeń (4Moj. 23:20). Jego moc jest o wiele większa niż połączone siły wszystkich innych (5Moj. 3:24). Sprawia ona, że wszyscy drżą (5Moj. 7:26,27). Posiada On moc życia i śmierci. Od Niego jako takiego nikt nie może uwolnić, i pokona On wszystkich Swych przeciwników (5Moj. 32:39; 1Sam. 2:6, 7, 10). Jego moc