Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 105
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
pobożni słudzy Boga (Mat. 5:10-12; Dz.Ap. 14:22; 2Tym. 3:12). Zauważyliśmy, że w przypadku Jezusa sprawiedliwość nie wymagała, by cierpiał On za innych, lecz przyjęła Jego gotowość do cierpienia za nich. Tak więc to On Sam dobrowolnie oddał osobiste prawa i dobrowolnie cierpiał za innych. Tak więc sprawiedliwość nie wyrządziła Mu żadnej krzywdy, pozwalając Mu cierpieć dla sprawiedliwości w interesie ludzkości. Ale co z innymi sprawiedliwymi? Czy sprawiedliwość nie krzywdzi ich, dozwalając im cierpieć dla sprawiedliwości? Odpowiadamy, że nie, ponieważ tak Jezus, jak i oni dobrowolnie ofiarują siebie Bogu w interesie sprawiedliwości, uważając takie cierpienia za przywilej (1Piotra 2:19-24; 4:12-14, 16, 19). Bóg nie żąda od nich cierpień dla sprawiedliwości, tak jak nie żądał tego od Jezusa. W obydwóch przypadkach Bogu została złożona dobrowolna i radosna ofiara. Dlatego Biblia mówi o nas jako o cierpiących z Jezusem i pijących Jego kielich – jako Jego towarzyszach i współuczestnikach w cierpieniu (Rzym. 6:3-11; 8:17; 2Kor. 1:5; Gal. 2:20; Kol. 1:24; 2Tym. 2:10-12; Mar. 12:35-39). Przykryci Jego sprawiedliwością (Rzym. 10:4), jesteśmy dla Niego przyjemnymi ofiarami (Rzym. 12:1; 1Piotra 2:5). Za radość i przywilej uważamy takie cierpienie, a za największe nieszczęście uznalibyśmy to, gdyby odmówiono nam takiej sposobności. Zatem sprawiedliwość nie krzywdzi nas, pozwalając nam cierpieć za prawe postępowanie, lecz czyni to, czego chcemy my, i z radością przyjmuje takie cierpienia jako miłą woń (2Kor. 2:14-17; Filip. 4:18). Pokazuje to zatem słuszność Boskiej sprawiedliwości w dozwoleniu na to, by prawi cierpieli dla sprawiedliwości.
Wielki ucisk, którym zakończył się Wiek Żydowski, i jeszcze większy ucisk, którym kończy się obecny wiek (począwszy od wojny światowej, która wkrótce przejdzie w światową rewolucję, a zakończy się światową anarchią i uciskiem Jakuba, głodem i zarazami, które towarzyszą wszystkim fazom tego ucisku) to obszary, w których Boska sprawiedliwość działała i wciąż działa. Ktoś może zapytać: jak sprawiedliwość