Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 120
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
Tak więc miłość bezinteresowna, radująca się z szerzenia dobrych zasad, ofiarowała Syna w celu rozwinięcia tych czterech klas w charakterze odpowiednim do duchowej egzystencji – Maluczkiego Stadka w Boskiej naturze o najwyższej formie charakteru wśród tych czterech klas, a pozostałe trzy klasy w jakiejś duchowej naturze niższej od Boskiej – być może w naturze, którą wcześniej posiadał Logos i którą opuścił przy Swej karnacji. Dobrowolnie poddając się Ojcu, który ofiarował Go taką miłością bezinteresowną, Syn współpracował z miłością Ojca w celu osiągnięcia chwalebnego celu rozwinięcia czterech wybranych klas.
Powyżej wykazaliśmy, w jaki sposób – oddając Syna w karnacji i śmierci – działała i manifestowała się Boska miłość w relacji do świata, Jego jednorodzonego Syna oraz czterech wybranych klas. Prześledzimy teraz działanie Boskiej miłości wobec wybrańców Wieku Ewangelii i świata.
Boska miłość w swym upodobaniu czynienia dobrze światu wykorzystuje człowieczeństwo wybrańców z Wieku Ewangelii do odpowiedniego karcenia grzechów popełnianych przez świat, odpowiedniego pouczania go w sprawiedliwości, jak również świadczenia mu o nadchodzącym królestwie – przyszłym sądzie. A wszystko to z zamiarem ograniczenia grzechu, szerzenia sprawiedliwości i przygotowania świata do jego miejsca w Tysiącleciu. Taka działalność Boskiej miłości jest ofiarnicza, ponieważ oznacza, że Bóg poddaje Swe umiłowane dzieci doświadczeniom związanym z bólem, zmęczeniem, smutkiem, prześladowaniem i śmiercią po to, by dobrze czynić światu, które to dobro jest i będzie mu wyświadczane przez wykazywanie grzechu oraz pouczanie co do sprawiedliwości i przyszłego Królestwa. Bóg miłuje Swe dzieci – nie w tym samym stopniu, lecz tym samym rodzajem miłości, jaką obdarzał Swego Syna Jezusa, gdy przebywał On w ciele (Jan 17:23, 26). Tak jak Jehowa odczuwał razem ze Swym Synem Jezusem, gdy był On krzyżowany, tak odczuwa ze Swymi