Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 81
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
głównych łask] i umiejętność (w. 5) podaje nam elementy składowe mądrości. Słowami powściągliwość [samokontrola] i cierpliwość (w. 6) podaje nam elementy składowe mocy jako przymiotu charakteru, nie jako przymiotu istoty. Słowami pobożność i braterska miłość [miłość do bliźniego, uprzejmość braterska] podaje nam elementy składowe sprawiedliwości, a pod słowem łaska podaje nam synonim miłości. Tak więc te siedem – wiara, nadzieja, samokontrola, cierpliwość, pobożność, miłość braterska i bezinteresowna – są łaskami, a jedna – umiejętność, wiedza – jest nabytą zdolnością umysłową. Jest oczywiście prawdą, że mądrość stanowi połączenie wiary, nadziei i wiedzy, ponieważ wiara w naszą wiedzę i nadzieja dokonania przez nią czegoś dobrego jest właśnie tym, czym jest mądrość – ufnym i pełnym nadziei używaniem prawdy w tworzeniu planów w celu osiągnięcia dobrych rezultatów. Prawdą jest także, że samokontrola i cierpliwość [stałość, nieugiętość] są elementami składowymi mocy jako przymiotu charakteru, tzn. siły woli w przeciwieństwie do siły fizycznej. Siła woli bowiem to stanowczość [samokontrola] i stałość [cierpliwość] w dobrym postępowaniu. Sprawiedliwość z pewnością składa się z najwyższej miłości do Boga [pobożności] i równej miłości do bliźniego [miłości braterskiej]. Tak więc we fragmencie tym św. Piotr rozbija na części składowe to, co stanowi cztery przymioty charakteru Boga i co musi być w nas rozwinięte jako nasze wyższe pierwszorzędne łaski.
Po kilku ogólnych uwagach na temat wyższych pierwszorzędnych przymiotów Boskiego charakteru omówimy teraz kolejno każdy z nich, rozpoczynając od mądrości. Mądrość można zdefiniować jako ufne i pełne nadziei używanie prawdziwej wiedzy w planowaniu praktycznych rzeczy w harmonii z mocą, sprawiedliwością i miłością. Jak można zauważyć, definicja ta stwierdza o mądrości wiele rzeczy. Pokazuje przede wszystkim, jakie są elementy składowe mądrości – wiara, nadzieja i wiedza (2Piotra 1:5). Po drugie, podkreśla