Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 88
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
tego poziomu, lecz także zbyt wiele, by praktycznie je wykorzystać w przyszłym dziele twórczym tej Boskiej klasy. Mądrość nie dopuściła oczywiście do czegoś takiego.
Co więcej, w fakcie, że rodzaj ludzki miał składać się z wierzących i niewierzących mądrość dostrzegła możliwość kolejnej praktycznej korzyści z dozwolenia grzechu wśród ludzi. Szczytem tego, co Boska mądrość mogła zaplanować dla klasy niewiary jest doprowadzenie znacznej większości z nich do wiecznego doskonałego ludzkiego życia na ziemi, a to przez doświadczenie z grzechem i późniejsze doświadczenie ze sprawiedliwością jako skutecznego zniechęcenia do grzechu i skutecznego przekonania do sprawiedliwości. Dostrzegała ona również, że wierność klasy wiary będzie mogła być w doświadczeniu ze złem wykorzystana w celu rozwinięcia ich do tak wysokiego poziomu charakteru, że najlepszych z nich miało uczynić to godnymi Boskiej natury, a pozostałych z nich duchowej natury niższej od Boskiej. Okoliczność ta skłoniła mądrość do zaplanowania dwóch rodzajów zbawienia – ogólnego dla klasy niewiary i wyborczego dla klasy wiary. Słuszność tego widoczna jest w tym, że klasa niewiary nie może kroczyć wiarą – nie potrafi ufać Bogu, tam gdzie nie widzi – podczas gdy klasa wiary żyje zgodnie z powiedzeniem, że „choćby mię i zabił, przecież w nim ufał będę”. W rezultacie, z powodu niewiary klasa niewiary ucieka się do wszelkiego rodzaju naruszeń Boskiego prawa w celu wybawienia siebie z działania i warunków, które przynoszą im ziemską stratę lub przeszkadzają w realizacji ich pragnień, podczas gdy klasa wiary woli raczej stracić wszystko, niż nie podobać się Bogu, i znieść wszystko, by się Mu podobać.
Dlatego mądrość zaplanowała, by teraz pozwolić tej pierwszej klasie na doświadczenie ze złem, a później na doświadczenie z dobrem, ponieważ w złych warunkach panujących na świecie nie mogliby oni sprostać próbom, jakie są obecnie niezbędne dla rozwinięcia charakteru odpowiedniego dla zbawienia wyborczego. Zaplanowała natomiast, by klasa wiary była obecnie przygotowywana próbami do tego zbawienia, ponieważ