Epifaniczny tom 1 – rozdział 4 – str. 143
Niższe pierwszorzędne Łaski Boskiego Charakteru
nie potrzebuje. Jego zamiłowanie do prawdy i jej ducha jest u Niego tym, co odpowiada naszemu zamiłowaniu do naturalnego pokarmu. Nie mówimy o tych uczuciach jako o samolubnych w grzesznym tego słowa znaczeniu, lecz w znaczeniu ich związku z samym sobą. Istnieje sprawiedliwe samolubstwo, które jest uznawane w takich stwierdzeniach jak: „Będziesz miłował bliźniego twego jak siebie samego”; „wszystko, cokolwiek byście chcieli, aby ludzie wam czynili, to i wy im czyńcie”. W upadłym człowieku jego samolubne uczucia stały się, niestety, mniej lub bardziej grzeszne, co nie dotyczy jednak samolubnych uczuć Boga ani tych, jakie przed upadkiem posiadali Adam i Ewa, ani też tych, jakie posiadał Jezus.
Drugą grupą niższych pierwszorzędnych uczuć człowieka są uczucia społeczne, a każde z tych uczuć ma własny organ do działania. Uczucia te to: (1) zamiłowanie do płci przeciwnej, (2) zamiłowanie do członków rodziny, łącznie z mężem, żoną, rodzicami, dziećmi i braćmi, (3) zamiłowanie do krewnych, (4) zamiłowanie do zwierząt, (5) zamiłowanie do domu, (6) zamiłowanie do ojczystego kraju oraz (7) zamiłowanie do przyjaciół. Niektóre z nich Bóg posiada w formie wyżej wymienionej, lecz innych nie posiada wcale. U Boga nie ma miłości cielesnej, ponieważ istoty duchowe nie mają płci. Prawdę mówiąc, przed osiągnięciem doskonałości Tysiąclecia w rodzinie ludzkiej zaniknie płeć i miłość cielesna, ponieważ do tego czasu osiągnięty zostanie cel napełnienia ziemi odpowiednio dużą ilością istot ludzkich. W Tysiącleciu organ mózgu, przez który działa miłość do płci przeciwnej, stopniowo będzie zanikał, a w końcu przestanie być częścią mózgu, dzięki czemu miłość cielesna przestanie być uczuciem ludzkiego serca. To dlatego Bóg umieścił organ miłości cielesnej u podstawy mózgu, tak by jego zaniknięcie nie wpłynęło niekorzystnie na pozostałą część mózgu. Wystąpią też zmiany w działaniu innych uczuć bez zanikania odpowiednich organów ludzkiego mózgu, np. miłość do współmałżonka, rodziców i dzieci w udoskonalonym rodzaju, jednak nie ma potrzeby dalej wchodzić tutaj w te rzeczy. Bóg nie posiada oczywiście ojca, matki, braci czy sióstr.