Epifaniczny tom 1 – rozdział 4 – str. 155
Niższe pierwszorzędne Łaski Boskiego Charakteru
okresie Kościoła szatan wyprodukował arcydzieło fałszerstwa – papiestwo, poprzez które stworzył dokładną imitację prawdziwego Chrystusa – Jezusa jako Głowy i Kościoła jako Jego ciała – w Jego naukach, praktykach i organizacji, dążąc do zniszczenia przez tę imitację prawdziwego ludu Bożego. Wśród tych niebezpieczeństw i w celu zapobiegnięcia im, Bóg z wielką ostrożnością czuwał nad sprawami Swego planu, ludu i dzieł, w wyniku czego te niekorzystne doświadczenia zostały wykorzystane przez Niego do ich postępu. W ten sposób Boska ostrożność raz jeszcze udaremniła wysiłek szatana mający na celu zniszczenie „nasienia”. Od czasów reformacji aż do roku 1874 szatan wprowadzał nowe i powiększał stare sekciarstwo wśród ludu Bożego, by zaszkodzić mu w Jego prawdzie i dziełach w taki sposób, w jaki nie mogło tego dokonać papiestwo. Jednak Bóg zawsze był na straży, by chronić go, w wyniku czego szatanowi nie udało się go zniszczyć niebezpieczeństwami nowego i zwiększanego sekciarstwa i klerykalizmu.
Od 1874 roku szatan zagraża Bożemu ludowi, planowi i dziełom tak ogromną ilością fałszywych nauk i złych praktyk jak nigdy przedtem. Odnotujmy niektóre z najgorszych błędów: różne teorie przeczące okupowi, odrzucenie zastępczej śmierci Chrystusa oraz udziału Kościoła w cierpieniach i chwale Chrystusa, ewolucja, własne zbawienie, Nowa Myśl, spirytyzm, okultyzm, różne teorie niewiary – ateizm, agnostycyzm, materializm, panteizm, deizm, racjonalizm, wyższy krytycyzm, modernizm itp. Odnotujmy niektóre z najgorszych złych praktyk: kombinacjonizm, reformizm przy pomocy środków prawnych zamiast perswazji moralnej, federacjonizm, papieskość, międzynarodowe stowarzyszanie się, rewolucjonizm, komunizm, socjalizm, anarchia, syndykalizm itp. Przez te błędy i złe praktyki szatan raz jeszcze próbował zniszczyć wierny lud Boży, pokrzyżować Jego plan i unicestwić Jego dzieło. Boska ostrożność, przyglądająca się dziełom i