Epifaniczny tom 1 – rozdział 4 – str. 162
Niższe pierwszorzędne Łaski Boskiego Charakteru
skryte działanie w czasie panowania wśród ludzi porządku rzeczy przed potopem okazało się korzystne dla wypróbowania rodzaju w Adamie oraz aniołów co do źródła władzy, dowodząc w ten sposób, że aniołowie nie byli w stanie podnieść ludzkości z jej upadłego stanu. W czasie Wieku Patriarchów skryta działalność Jehowy dokonała objawienia wielkiego przymierza z Abrahamem i jego nasieniem, a także wyboru części Starożytnych Godnych. Jego skrytość pozwoliła Mu wybrać naród – cielesny Izrael – do kontaktowania się z Nim oraz w innych celach, w czym odniósł On sukces. Jego skrytość osiągnęła szczyty w pomyślnym pozyskaniu ze świata klasy Chrystusa w czasie Wieku Ewangelii, tak jak w słusznym czasie dzięki niej skompletuje Wielką Kompanię i Młodocianych Godnych. Potem, w tysiącletnim dziele wobec upadłych aniołów i ludzi częściowo wyjdą na jaw korzyści, jakie osiągnie Jego skrytość, realizująca wyborcze zarysy Jego planu, przez wykorzystanie tych czterech wybranych klas w celu przywrócenia do Niego upadłych aniołów i ludzi. A w wiekach przyszłych, wiek za wiekiem plan ten będzie opowiadał o cudownym rezultacie skrytego postępowania Jehowy z czterema wybranymi klasami, ponieważ wraz z aniołami w ich różnych rangach będą oni narzędziami Jehowy w przygotowywaniu planet różnych światów wokół nas oraz napełnianiu każdego z nich nowymi rzędami istot. Będzie to wówczas chwałą dla Boga i Baranka – dla Boga między innymi dlatego, że Jego skrytość wypracowała klasę Chrystusa i ich towarzyszy, mając na względzie ten wspaniały cel.
Dziewiątym niższym pierwszorzędnym przymiotem charakteru Boga jest przezorność, która działa przez Jego zamiłowanie do posiadania – zarówno w aspekcie zdobywania, jak i zachowywania. Przez Boski przymiot przezorności rozumiemy zaletę, dzięki której zdobywa i zachowuje On dobra, którymi zaspokaja Swe przyszłe potrzeby w odniesieniu do wszechświata i jego stworzeń oraz realizuje Swe zamierzenia. O przezornych ludziach mówimy wtedy, gdy przez swą pracę