Epifaniczny tom 1 – rozdział 4 – str. 166
Niższe pierwszorzędne Łaski Boskiego Charakteru
różne zarysy Jego planu w odniesieniu do Kościoła i świata, widzimy, że prowadzą one do zdobywania przez Boga synów na różnych poziomach istnienia. Niektórzy mogą stwierdzić, że Bóg musi być bardzo chciwy, skoro zdobywa i zachowuje na tak kolosalną skalę. Odpowiadamy, że nie, ponieważ całe to gromadzenie i przechowywanie dokonuje w celu błogosławienia. Najwyraźniej znajduje przyjemność w takim zdobywaniu i zachowywaniu, lecz przyjemność ta nie jest samolubna, a dobroczynna. Wszystko to ma na celu błogosławienie i uszczęśliwianie coraz większej liczby istot w harmonii z dobrymi zasadami. Jak szlachetnie wykorzystuje Bóg Swe gromadzenie i zachowywanie! Jakże piękną i szlachetną jest zatem ta zaleta, której używa Jego władza – zaleta przezorności! Jakże powinna pobudzać nas ona do miłowania, uwielbiania i sławienia Go jeszcze bardziej, a szczególnie do oddawania Mu najwyższej formy chwały pod tym względem poprzez rozwijanie podobnej przezorności – przezorności, która zdobywa i zachowuje dobre rzeczy nie dla własnej korzyści, lecz po to, by błogosławić i uszlachetniać.
Dotychczas zbadaliśmy dziewięć niższych pierwszorzędnych przymiotów charakteru Boga, które należą do grupy niższych samolubnych łask w odróżnieniu od niższych społecznych pierwszorzędnych przymiotów charakteru. Wykazaliśmy, że człowiek posiada dwanaście niższych pierwszorzędnych uczuć samolubnych – dziewięć z nich odpowiada tym dziewięciu u Boga, jakie dotychczas przeanalizowaliśmy, a trzy pozostałe to zamiłowanie do pożywienia, zamiłowanie do wiedzy oraz zamiłowanie do podobania się innym. Bóg nie posiada organu uczuciowego odpowiadającego zamiłowaniu do pożywienia w naturalnym znaczeniu używanym przez nas. W cielesnych istotach zamiłowanie do cielesnego pokarmu jest zaszczepione po to, by pobudzać je do pożywienia w celu zastępowania zużytych komórek ciała przez materię komórkową uzyskaną z naturalnego pokarmu. Pokarm taki oznacza, że ten, który z niego korzysta, posiada ciało skazitelne, którego zużyte komórki muszą być zastąpione innymi, pochodzącymi od trawionego i przyswajanego pożywienia. Bóg posiada jednak ciało nieskazitelne i