Epifaniczny tom 1 – rozdział 4 – str. 180
Niższe pierwszorzędne Łaski Boskiego Charakteru
z pewnością dowodzi, że Bóg w najwyższym stopniu posiada społeczną łaskę małżeńskości. To samo widoczne byłoby w uwagach na temat Jego mężowskich relacji wobec Nowego Przymierza, lecz powstrzymujemy się przed dalszymi szczegółami.
Tak jak Jehowa jest najlepszym z mężów, tak podobnie jest On najlepszym z ojców – posiada społeczną łaskę ojcostwa. W chwili obecnej Bóg jest Ojcem zastępów anielskich (Ijob 1:6; 2:1; 38:7), Maluczkiego Stadka (Rzym. 8:14-16) oraz Wielkiej Kompanii (2Kor. 6:18). Po Tysiącleciu jako antytypiczny Abraham stanie się także Ojcem Starożytnych i Młodocianych Godnych oraz wiernych z klasy restytucyjnej (Rzym. 4:17). Chociaż jest On idealnym Ojcem we wszystkich tych relacjach, realizując niedoścignioną ojcowskość, nasze rozważania o Nim jako o Ojcu ograniczymy do Jego ojcowskiej relacji wobec Maluczkiego Stadka – Jezusa i Jego wiernych naśladowców. Według licznych wersetów biblijnych Bóg jest ich Ojcem (Mat. 3:17; 11:25-27; 18:10,14,19; Łuk. 22:29; 23:46; Jan 1:14,18; 10:36-38; Rzym. 1:3,4; Gal. 4:6,7; 1Tes. 1:3; Żyd. 12:9; 1Jana 3:1). Czyni wobec nich i dla nich wszystko to, co prawdziwy ojciec powinien czynić wobec i dla swych dzieci, z następującą istotną różnicą: podczas gdy u najlepszych ziemskich ojców często pojawiają się błędy w myśleniu oraz niezręczność w wykonaniu, Jehowa jako Ojciec Jezusa i Kościoła nigdy nie popełnia żadnych błędów w myśleniu ani też nigdy nie brakuje Mu zręcznej ręki w Jego relacjach wobec Swych dzieci. Osoba posiadająca pełną ojcowskość musi szczególnie wypełniać siedem rzeczy. Po ich rozważeniu bez trudu uznamy je jako działania prawdziwego ojca, które Bóg w najwyższym stopniu podejmuje wobec klasy Chrystusa. Prawdziwy ziemski ojciec spładza, miłuje, towarzyszy, zabiega, kształci, przygotowuje dziedzictwo oraz przekazuje dziedzictwo swym dzieciom. Bóg czyni te wszystkie rzeczy w doskonały i najwyższy sposób, realizując przez to prawdziwą ojcowskość.