Epifaniczny tom 1 – rozdział 4 – str. 196
Niższe pierwszorzędne Łaski Boskiego Charakteru
natury duchowej, a Bóg sprawia, że w Jego opatrzności wszystkie rzeczy działają wspólnie dla ich dobra. Oddał On Swego Syna na odkupienie, by wyzwolić ich spod klątwy. Pouczając ich, uczy ich wszystkiego o Swym Słowie na czasie w dniach ich życia, dzięki czemu poznają Jego myśli. W usprawiedliwieniu przebacza ich grzechy i przez sprawiedliwość Chrystusa uważa ich za sprawiedliwych. W uświęceniu umożliwia im stawanie się i pozostawanie martwymi dla siebie i świata, a żywymi dla Boga, ofiarując jednocześnie ich człowieczeństwo w Jego sprawie i przeprowadzając transformację na podobieństwo Chrystusa jako nowych stworzeń. W wyzwalaniu ochrania ich i udziela zwycięstwa w boju z grzechem, błędem, samolubstwem i światowością, które walczą przeciwko nim pod kierunkiem diabła, świata i ciała. Ostatecznie udzieli im zwycięstwa nad grobem, wzbudzając ich z martwych i udzielając im stosownych nagród w wiecznym życiu. Takie są owoce otrzymywane przez przyjaciół Boga od Niego z relacji przyjaźni z Nim. Jak stwierdziliśmy powyżej, Jego owocami z tej przyjaźni jest posiadanie takich przyjaciół oraz przyjemność z tak znacznego świadczenia im dobra.
Jego przyjaźń jest równie trwała i silna, co cenna i owocna. Jednym ze smutnych faktów ludzkiej przyjaźni jest to, że w większości przypadków jest ona słaba i przejściowa. Większość przyjaźni nie może wytrzymać nawet ciężaru pomyślności, a cóż dopiero przeciwności. Dlatego ziemskie przyjaźnie najczęściej kończą się bardzo szybko i z łatwością zapomina się o byłych przyjaciołach. Niemal żadna przyjaźń nie potrafi przetrwać na polu przeciwności. Inaczej jest z przyjaźnią Jehowy. Czas nie tylko jej nie osłabia, lecz nawet wzmacnia. Pomyślność dodaje jej blasku, a przeciwności krystalizują. Towarzyszące jej niebezpieczeństwa jeszcze bardziej cementują ze sobą jej posiadaczy. Wywierana na nią presja czyni ją tym bardziej trwałą. Nasze wady i słabości pobudzają Jehowę do jeszcze większego jej manifestowania. W zdrowiu czy chorobie, radości czy smutku, przyjemności