Epifaniczny tom 1 – rozdział 4 – str. 201
Władcy tak bardzo podnoszą w nich ocenę dla Niego, że oddani są Mu z wdzięcznej i oceniającej miłości, są szczęśliwi i radośni w takim oddaniu swemu wielkiemu Królowi. W obecnym czasie poddani ci są stosunkowo nieliczni, lecz kiedy skończy się wojna, jaka obecnie toczy się między Jego królestwem a królestwem szatana, ten ostatni zostanie zniszczony, a jego poddani staną się poddanymi Boga. Ci, którzy wiernie poddadzą się Przedstawicielowi, jakiego postawi On nad nimi w Tysiącleciu, zdobędą łaskę wiecznego pozostawiania pod Jego królewską władzą. Natomiast wszyscy pozostali, którzy odrzucą takie łaskawe rządy, zostaną zniszczeni, a wraz z nimi wszystkie złe warunki. W wyniku tego wszystkie istoty godne istnienia na niebie i na ziemi w wiecznej niewinności, sprawiedliwości i szczęściu będą wychwalać Go powszechnym chórem „alleluja” o niezrównanej harmonii i słodyczy: „Siedzącemu na stolicy [wszechświata], … błogosławieństwo i cześć i chwała i siła”(Obj.5:13). Jego królewskość odegra bardzo dużą i znaczącą rolę w uzyskaniu tego chwalebnego rezultatu. Z pewnością Jehowa, nasz Król jest godny w Swej królewskości naszego najwyższego oddania jako poddanych Jego łaskawych i dobroczynnych rządów. Błogosławiony lud, którego królem jest Jehowa!
Na tym kończymy naszą analizę niższych pierwszorzędnych łask charakteru Boga. Stwierdziliśmy, że w obydwóch swych formach – samolubnej i społecznej – są one dobre, doskonałe, miłe i godne naszego naśladowania. Nasz Bóg z każdego punktu widzenia zasługuje na naszą miłość, cześć, uwielbienie, adorację, oddanie i służbę. Jego wyższe pierwszorzędne łaski w najwyższym stopniu przynoszą Mu chwałę, co w niewiele mniejszym stopniu czynią też Jego niższe pierwszorzędne łaski. Gdy w pobożności rozmyślamy o nich, jesteśmy w stanie naśladować je i w ten sposób przekształcać się na Jego podobieństwo. Osiągnięcie tego rezultatu jest jednym z głównych celów niniejszych rozdziałów na temat łask serca i umysłu Boga.