Epifaniczny tom 1 – rozdział 7 – str. 353
Fałszywe poglądy niewiary na temat Boga
przez prawo moralne. Możemy mieć nadzieję, że te dwa doświadczenia skłonią ogromną większość rodzaju do znienawidzenia grzechu, a umiłowania sprawiedliwości, w wyniku czego po zakończeniu procesu twórczego Bóg uzyska to, co zaczął stwarzać – rodzaj moralnie wolnych jednostek, które na podstawie umysłowej oceny grzechu i sprawiedliwości będą nienawidzić i unikać grzechu, a miłować i praktykować sprawiedliwość. Z takiego punktu widzenia obecne zło jest częścią procesu twórczego rodziny ludzkiej. Takie jest biblijne rozwiązanie problemu dozwolenia zła. Widziane w ten sposób, całkowicie niweczy ono siłę czwartego argumentu ateizmu: że zło panujące na ziemi przeczy istnieniu Boga. Wprost przeciwnie: jak wykazaliśmy powyżej, oznacza ono istnienie Boga oraz Jego dobroczynne i praktyczne zamierzenia w dozwoleniu na to, by panowało ono tylko tymczasowo, a następnie zostało na wieki zniszczone.
Czwarty argument ateizmu, choć bardzo słaby, trafia do płytko myślących bardziej niż jego trzy pozostałe argumenty. Wierzymy, że nasze cztery odpowiedzi na ten argument odbierają mu tę siłę i że nasze dowody skierowane przeciwko trzem pozostałym argumentom ateizmu czynią je również bezsilnymi. W ten sposób argumenty tej teorii upadają. Jest jeszcze jednak wiele innych rzeczy, jakie można podać. Wskażemy krótko niektóre z nich. W ateizm uderza niemożliwość jego dowiedzenia przez ograniczoną istotę. To samo czyni fakt nierozwijania przez ateizm niektórych z najwyższych i najszlachetniejszych władz ludzkiego mózgu – duchowości, nadziei i czci. Równie mocnym kontrargumentem jest usuwanie przez ateizm głównego elementu – czci dla Boga i szacunku dla człowieka jako najwyższego Boskiego stworzenia ziemskiego – z innych najwyższych władz człowieka: sumienności, życzliwości, stanowczości i stałości. Na jego niekorzyść przemawia także i to, że jest on wymierzony w interes publiczny i dobro jednostki, że u niektórych pobudza pychę i arogancję, u innych przygnębienie i rozpacz. Odziera życie z jego