Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 480
Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga
występującym jako Jego Przedstawiciel. Mal. 3:1 jest ilustracją tego samego faktu, a Joz. 5:14 czyni podobne, choć nie identyczne rozróżnienia.
Jezus jest odróżniany od Jehowy w wielu innych miejscach, co dowodzi, iż nie jest On Jehową. Jest np. Sługą Jehowy, nie samym Jehową (Izaj. 42:1, 6, 19; 52:13; 53:11). Jest On Ramieniem, Narzędziem Jehowy, nie samym Jehową (Izaj. 53:1). Jest Synem Jehowy, nie samym Jehową (Psalm 89:27; 2:7,12 por. Dz. 13:33; Żyd. 1:5; 5:5). Jest Aniołem Jehowy, nie samym Jehową (1Moj. 22:11,15; 2Moj. 3:2; 4Moj. 22:22-27, 31, 35; Psalm 34:8). Jest Towarzyszem Jehowy, a nie samym Jehową (Zach. 13:7; Przyp. 8:30). W innym miejscu omówimy wersety, które rzekomo dowodzą, że Chrystus jest nazywany Jehową, i udowodnimy, że Chrystus występuje w nich jako Przedstawiciel Boga – mówi jak Jehowa i jest traktowany jak Jehowa, ponieważ w tej relacji przedstawicielstwa przez Chrystusa reprezentacyjnie przemawia Jehowa. Myśli przedstawione w tych dwóch ostatnich paragrafach dowodzą, że imię Jehowa należy wyłącznie do Boga i Ojca naszego Pana Jezusa Chrystusa oraz że jest On jedyną Najwyższą Istotą. W tej części naszego tematu dowiedliśmy, że trynitarska doktryna przeczy drugiemu pewnikowi biblijnej interpretacji: aby doktryna była prawdziwa, musi pozostawać w harmonii ze wszystkimi biblijnymi wersetami – i jako taka musi być fałszywa.
(3) Doktryna trójcy przeczy wielu doktrynom Biblii, co jest pogwałceniem trzeciego pewnika biblijnej interpretacji. Zauważyliśmy już to w odniesieniu do doktryny o jedności Boga, jak również podporządkowania Syna Bogu, ponieważ doktryna ta uczy o Jego równości z Ojcem. Zaprzecza ona także doktrynie o tym, że Chrystus jest pierworodnym ze wszystkich Boskich stworzeń (Kol. 1:15; Obj. 3:14), postulując Jego współwieczność z Ojcem. Przeczy ona także biblijnej