Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 486

Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga

Zbawiciela dla Chrystusa, uniemożliwia realizację trzeciego celu Biblii – rozwijania i wyzwalania wiernego wybranego Kościoła i wiernych nie wybranych ze świata. A zatem doktryna trójcy jest fałszywa. Tak więc z porównania doktryny trójcy z siedmioma pewnikami prawdy w zakresie interpretacji i doktryn widzimy, że doktryna trójcy jest arcydziełem szatańskiego geniuszu, logicznie unieważniającym cały plan Boga, wobec którego pozostaje w zdecydowanej opozycji. Nie jest ona zatem doktryną biblijną. Jest doktryną diabłów, arcydziełem szatana, narzucającego chrześcijaństwu swą sfałszowaną kopię Boga.

      Przechodzimy obecnie do trzeciego ogólnego argumentu przeciwko doktrynie trójcy: jest ona sprzeczna z uświęconym rozumem. Twierdzenie, że uświęcony rozum, poddany Pismu Świętemu, może być odpowiednim sprawdzianem prawdy, jest słuszne, co wynika z Boskiego zaproszenia dla Jego ludu do takiego rozumowania. Jeśli więc cokolwiek przeczy rozumowi w jego podporządkowaniu Pismu Świętemu może być uznane za nieprawdziwe (Izaj. 1:18). Wynika to także z faktu, że należy używać rozumu w dochodzeniu do wiedzy biblijnej (Dz.Ap. 17:2; 18:4; 24:25); z faktu, że apostołowie używali go w postępowaniu z Kościołem (Dz.Ap. 6:2), jak również korzystali z niego w swych pismach. Zauważmy argumentację św. Pawła w jego listach, szczególnie do Rzymian, Galatów i Żydów. Każda więc nauka, która zaprzecza uświęconemu rozumowi poddanemu Biblii, musi być fałszywa. W naszym pierwszym argumencie podkreśliliśmy, że tajemnice Biblii są logiczne, a nie sprzeczne z uświęconym rozumem. Odnotujmy tutaj kilka przypadków, w których trójca jest nielogiczna (co przyznają jej zwolennicy), i jako taka jest sprzeczna z uświęconym rozumem: oznacza ona, że 3=1, 1=3 a 3×1=1, że syn ma tyle samo lat co ojciec, że umarła część Boga, że część Boga modliła się do Boga, była kuszona, cierpiała, pozostawała martwa przez niecałe trzy dni, że jest

poprzednia stronanastępna strona