Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 521
Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga
Jehowy, nie jako Sam Jehowa. Przedstawiciel z pewnością nie jest tym, kogo reprezentuje.
Obecnie zbadamy krótko główne przypadki występowania imienia Jehowy, które trynitarze odnoszą do Jezusa. Obaliliśmy już ich interpretację Jer. 23:5,6 i na jego podstawie dowiedliśmy czegoś przeciwnego. W 1Moj. 18 głównym Posłańcem z trzech przybyłych niewątpliwie był nasz przedludzki Pan. W rozdziale tym przemawia On jednak jak Jehowa, ponieważ występuje jako Anioł Boga, Posłaniec, Przedstawiciel, dokładnie tak samo jak wtedy, gdy przemawia jako Jehowa w 1Moj. 22:16 (por. z w. 11,15) oraz w 2Moj. 3:4-7 (por. z w. 2). Na stwierdzenie, że w wyrażeniu z Iz. 40:3: „Gotujcie drogę Jehowy” użyte jest imię Jehowa na określenie Jezusa, odpowiadamy, że przygotowując drogę dla Jezusa, Jan Chrzciciel przygotowywał w ten sposób drogę również dla Jehowy. Realizując ten plan, Jezus występuje jako Wykonawca i Pełnomocnik Jehowy. Tak więc imię Jehowy nie jest w tym wersecie użyte na określenie Jezusa. Na twierdzenie, że u Izaj. 2:2-4; Mich. 4:1-3 wyrażenia „góra [królestwo] domu Jehowy” oraz „góra [królestwo] Jehowy” odnoszą imię Jehowa do Jezusa, gdyż będzie On Królem Tysiąclecia, odpowiadamy następująco: w pierwszym wyrażeniu, „dom [rodzina] Jehowy” oznacza Chrystusa i Kościół (Żyd. 3:6). Tak więc Jehowa okazuje się tutaj być innym od każdego członka Swego domu czy też rodziny, w której Jezus jest pierworodnym (Rzym. 8:29). Modlitwa naszego Pana dowodzi, że to drugie wyrażenie nie nadaje imienia Jehowy naszemu Panu (Mat. 6:10). Ponadto, jako Król Tysiąclecia nasz Pan będzie występował w roli Przedstawiciela (Psalm 2:6).
Łącząc zdanie z Mich. 5:2; „wyjścia jego są z dawna, od dni wiecznych” ze zdaniem z Psalm 90:1,2: „Jehowo … od wieku