Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 524

Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga

i jako takie nigdy nie jest stosowane wobec Jezusa, chociaż może być tak używane w stosunku do Niego jako rzeczownik pospolity.

      U Jan 1:1, 2 jest ono użyte wobec Jezusa jako rzeczownik pospolity, a wobec Boga jako imię własne, co można zauważyć z tekstu greckiego, który – jak już zauważyliśmy – dwukrotnie odróżnia odniesienia do Jezusa jako boga poprzedzonego przedimkiem nieokreślonym od odniesienia do Ojca jako Boga poprzedzonego przedimkiem określonym. Jako bóg, Jezus jest potężną jednostką, potężniejszą od wszelkich innych bogów (aniołów). Nie jest On jednak Wszechmogącym, którym jest tylko Ojciec. W Psalm 45:7,8, cytowanym przez św. Pawła u Żyd. 1:8, 9, użycie elohim oraz theos jako rzeczowników pospolitych – „O Boże” (O Ty potężny) jest stosowane przez św. Pawła wobec Jezusa. Jednak użycie tych słów jako imienia własnego stosowane jest wobec Ojca: „Bóg twój”, które to wyrażenie dowodzi wyższości Ojca nad Syna, ponieważ nazywa Go Bogiem naszego Pana. Podobnie u Izaj. 9:6 słowo el – Bóg – użyte jest wobec naszego Pana. Jest ono jednak rzeczownikiem pospolitym i odnosi się do Niego jako jednego z potężnych bogów, nie tego jedynego potężnego Boga. Przed słowami „Bóg mocny” nie powinien być użyty przedimek określony [angielskie the – przypis tł.], który nie występuje w tekście hebrajskim, jak również nie ma go w hebrajskim tekście przed słowami „Ojciec wieczności, Książę pokoju”, ponieważ ten pierwszy tytuł dotyczy Jego ojcostwa dla rodzaju w Tysiącleciu i po Tysiącleciu, a ten drugi Jego panowania pokoju i dobrobytu w Tysiącleciu. Niektórzy trynitarze cytują 1Jana 5:20 jako dowód na to, że Jezus jest Wszechmogącym Bogiem, chociaż większość z nich, i to ci najzdolniejsi z nich, zrezygnowali z tego: „ten ci jest prawdziwy Bóg”. Jednak poprzednia część tego wiersza dotyczy Ojca jako Onego Prawdziwego, ponieważ dowodzi ona, że On Prawdziwy jest Ojcem Jezusa, którego Jezus nam objawia. Należy zauważyć, że słowa to jest przed „w Synu jego” zostały wprowadzone do tekstu bez jakiegokolwiek odpowiednika w grece. Kontekst wskazujący, że jesteśmy w Ojcu (Kol. 3:3), dowodzi że wprowadzonym

poprzednia stronanastępna strona