Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 526
Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga
które jest poprawnym tłumaczeniem. Także kontekst (w. 11 ) naturalnie sugeruje, że jasne świecenie pochodzi od Ojca i od Syna. Język św. Pawła, który ponad 500 razy nazywa Bogiem Ojca, a ani razu nie nazywa Bogiem Jezusa, musi decydować w tym przypadku odnośnie tego, co jest poprawnym tłumaczeniem. Nasz punkt widzenia popierają także słowa chwały Wielkiego Boga. Prowadzi nas to do uwagi, że chociaż okrzyk Tomasza, „Pan mój i Bóg mój” (Jan 20:28) nie jest okrzykiem natchnionego człowieka, niemniej jednak jest prawdziwy. Jezus jest bowiem nie tylko naszym Panem (Głową), lecz także naszym Bogiem (Kimś Potężnym). Nie jest jednak naszym Wszechmogącym Bogiem, którym jest tylko Ojciec. Tak więc ta nienatchniona wypowiedź Tomasza nie potwierdza trójcy, jak utrzymują niektórzy trynitarze. Słowa z Dz.Ap. 20:28: „abyście paśli zbór Boży, którego nabył przez własną krew” to kolejny cytat niektórych trynitarzy na potwierdzenie trójcy. Jeśli pod określeniem „Boży” chodzi o Ojca, słowo to użyte jest jako imię własne i jako takie nie może odnosić się do Jezusa. Jeśli jednak chodzi tutaj o Ojca, musielibyśmy stwierdzić, że Bóg posiada krew, co jest niedorzecznością, ponieważ duch nie posiada ciała, kości ani krwi. Przyjmując zatem ten wiersz w wersji przekładu A.V., powstaje nierozwiązalna trudność. Zważywszy jednak, że znaczna większość greckich manuskryptów ma w tym miejscu zamiast „Boży” słowo „Pana”, które jest właściwym oddaniem (A.R.V.), trudność ta znika: „paśli zbór Pana, którego nabył przez własną krew”. W takim brzmieniu w wierszu tym nie ma niczego na poparcie trynitaryzmu, a raczej na jego obalenie.
Niektóre starożytne manuskrypty u Jana 1:18 podają „jednorodzony Bóg [z przedimkiem nieokreślonym oznaczającym jednego z wielu bogów – przypis tł.]” zamiast „on jednorodzony Syn”. Trynitarze chwytają się tej wersji jako dowodu, że Jezus jest Wszechmogącym Bogiem i że wobec tego doktryna trójcy jest prawdą. Jeśli ta wersja jest prawidłowa, niesie trynitarzom smutną pociechę, ponieważ sama w sobie zawiera dowód, że słowo Bóg jest tutaj rzeczownikiem pospolitym. Jednorodzony Bóg [z przedimkiem nieokreślonym – przypis tł.] oznacza, że są