Epifaniczny tom 3 – rozdział 1 – str. 18
Eliasz – typ i antytyp
prowadzona była reforma przeciwko papieskiemu absolutyzmowi, natomiast włoscy waldensi dołączyli do niej reformę wymierzoną w bałwochwalstwo. Ruch ten rozprzestrzenił się na znaczne części Europy. Papieska krucjata i inkwizycja (szczegóły w P 2, 335-337, 341, 343), szczególnie za Innocentego III, najsilniejszego z papieży, daremnie usiłowały go obalić. Przetrwał i trwa do dzisiaj, będąc najstarszym z istniejących ruchów protestanckich. Waldo i inni, pobudzający go do działania, są antytypem Eliasza w jego trzeciej i udanej próbie wskrzeszenia do życia syna wdowy. Antytyp pokazuje, że począwszy od tego czasu stronnictwo protestujące uznawało wiernych sług Boga jako Jego rzeczników, ponieważ wielu przeciwników papieża, którzy nie stali się reformatorami w ruchu waldensów, stali obok wiernych w antypapieskiej sprawie.
(13) Jeśli prześledzimy historię Kościoła do roku 1259, okaże się, że jedynymi znaczącymi dziełami reformy były te opisane powyżej, które są antytypem działań Eliasza w tym rozdziale. Zwracamy uwagę tych braci, którzy czytali wyjaśnienie 1Król. 17 autorstwa br. Olsona, by zauważyli jego mgliste i niehistoryczne stwierdzenia odnośnie tych typów, w przeciwieństwie do powyższego szczegółowego opisu dzieł reformy antytypicznego Eliasza. Prawidłowo i w harmonii z 1Król. 18:1 wyznacza on rok 1259 jako początek trzeciego antytypicznego roku. Musiał jednak spać i śnić, gdyż przeoczył słowa tego wersetu, które potwierdzają, że antytypy rozdziału 17 poprzedzały antytypiczny „trzeci rok” tego wersetu. Umiejscawia on bowiem antytyp 1Król. 17:17-24 między rokiem 1517 a 1799, twierdząc nawet, że przywrócenie misji zagranicznych pod koniec XVIII wieku było antytypem obudzenia dziecka! Wziął na siebie wielką odpowiedzialność za wprowadzanie w błąd prostych braci, nieznających historii Kościoła!
(14) By właściwie zrozumieć 1Król. 18:1-46, należy pamiętać o dwóch rzeczach: (1) o kluczu – że Eliasz reprezentuje Kościół jako Bożego rzecznika reformy wobec świata; oraz że (2) jego spotkanie z kapłanami Baala według wersetu 1 miało