Epifaniczny tom 3 – rozdział 1 – str. 27
Eliasz – typ i antytyp
reformacji: (1) Biblię, jedyne źródło i regułę wiary i praktyki; (2) Jezusa, jedyną Głowę prawdziwego Kościoła; (3) usprawiedliwienie tylko przez wiarę; oraz (4) wyłączne kapłaństwo poświęconych wierzących. Pierwsze wylanie wody przedstawia nauczanie tych czterech prawd przez refor mację Lutra (w. 33); drugie – nauczanie tych samych prawd przez reformację Zwingliego; trzecie – nauczanie tych samych prawd przez reformację episkopalną, prowadzoną przez Tomasza Cranmera (angielską, lecz nie tę pochodzącą od Henryka VIII; w. 34).
(23) Nauki te okryły i otoczyły prawdziwy Kościół (ołtarz) i występowały w całej Biblii (rowie; w. 35). Modlitwa Eliasza reprezentuje gorące i ufne pragnienia wiernych, oczekujących prawdziwej reformy i nawrócenia ludzi do Jehowy, czego dowodem były ich reformatorskie wysiłki (w. 36,37). Przez prawdziwą reformację, jaka została dokonana, Jehowa zamanifestował, że przyjmuje ofiarowane człowieczeństwo wiernych (cielca), używane biblijne wersety i argumenty (drewno), prawdziwy Kościół (ołtarz), nauki czterech podstawowych zasad reformatorów (cztery wiadra wody) oraz historyczne świadectwa przytaczane jako potwierdzenie (proch; w. 38). Niemal cała Europa nawróciła się na protestantyzm, a przeciwko klerykalizmowi, kultowi Baala. Gdyby nie intrygi i oszustwa Jezuitów, a przede wszystkim gdyby nie przemoc tzw. „świętej” inkwizycji oraz katolickich armii i motłochu, najwyraźniej cała Europa zostałaby nawrócona i pozostałaby nawrócona na protestantyzm (w. 39). Ofiarowanie to zakończyło się przed rokiem 1618.
(24) Obok konstruktywnych (ofiarniczych) działań, reformatorzy prowadzili równocześnie działania destrukcyjne w religijnych sporach tamtych czasów. Wierni wzywali wszystkich, by żądali od klerykalnych nauczycieli Rzymu odpowiedzi na te pytania w sporach, w wyniku czego prorocy ci zostali pojmani. Kiszon (krzywy, kręty, nieuczciwy) reprezentuje kręte ścieżki rzymskich błędów, przez obalenie których wierni