Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 133
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
przez klasę Jana, to – jak można zauważyć – niesłusznie występuje on przeciwko użyciu tych wersetów jako dowodu, że klasa Jana jeszcze w ciele usłyszy, jak Wielka Kompania jako taka będzie wygłaszać to poselstwo. Te dwa wersety nie należą bowiem do tych odnoszących się do wydarzeń, które mają miejsce po opuszczeniu ciała przez Kościół. Ufamy, że następujące uwagi uczynią ten temat jasnym. Jak wszyscy wiemy, to, co Jan czyni w Objawieniu, symbolizuje to, co Kościół czyni w czasie wypełniania się rzeczy symbolizowanych przez czynności Jana. Pamiętajmy, że każda rzecz słyszana i widziana przez Jana, tak jak jest ona zapisana w Objawieniu, była przez niego słyszana i widziana na wyspie Patmos. Słowo Patmos znaczy cierpiący, śmiertelny i jest używane jako symbol cierpienia i śmiertelnego stanu, w jakim żyje Kościół w ciele. Zatem jeszcze w ciele, tj. na symbolicznej Patmos, antytypiczny Jan miał czynić wszystkie rzeczy symbolizowane przez czyny Apostoła w czasie wizji na literalnej wyspie Patmos. Niektóre z rzeczy widziane przez Jana reprezentują sprawy, które antytypiczny Jan miał widzieć w stanie śmiertelnym, cierpienia, na symbolicznej Patmos, zarówno wzrokiem fizycznym, jak i zrozumienia, ponieważ miały one mieć miejsce, gdy był on w ciele. Niektóre z rzeczy widziane przez Jana reprezentują sprawy, które miały mieć miejsce po opuszczeniu ciała przez antytypicznego Jana i które miał on widzieć jeszcze w ciele, tj. na symbolicznej Patmos, wyłącznie wzrokiem wiary. Wydarzenia z Objawienia 6 i 7 widział on będąc w ciele, wzrokiem fizycznym, jak również wzrokiem zrozumienia. Innymi słowy, antytypiczny Jan widzi wszystko w tej księdze, gdy jest w ciele, bez względu na to, czy wydarza się to, gdy jest on w ciele, czy też nie. Jeśli występuje to po opuszczeniu przez niego ciała, w ciele widzi on to tylko oczami zrozumienia. Gdy występuje to w czasie jego pobytu w ciele, widzi to zarówno wzrokiem fizycznym, jak