Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 70
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
1914 wyraźnie wynika z R 5772, kol. 2 u dołu: „Nie zaniepokojeni, studenci biblijni idą przed siebie, tak jak szli przed siebie Eliasz i Elizeusz po przekroczeniu Jordanu. Nie zmierzają do jakiejkolwiek szczególnej daty, tak jak Eliasz nie otrzymał polecenia udania się do jakiegokolwiek innego miejsca”. Porównajmy dokładnie obraz i wydarzenia tego okresu i przekonajmy się, czy pozostają one w harmonii z tym poglądem.
(8) Zgodnie z myślą „onego Sługi” Jordan przedstawia narody pod wyrokiem potępienia, ponieważ Jordan znaczy „osądzony, potępiony”; natomiast wody w symbolice biblijnej używane są do przedstawienia narodów pod względem organizacyjnym (Obj. 17:15). Celowo mówimy „narody pod względem organizacyjnym” ponieważ właśnie na to wskazuje słowo „narody” w liczbie mnogiej. Rozumiemy zatem, że werset ten odnosi się do narodów z punktu widzenia organizacyjnych aspektów politycznych, kościelnych, finansowych i przemysłowych. Jordan oznacza więc władców, kler, arystokratów, przywódców związkowych oraz ich zwolenników. Narody, zorganizowane pod tymi czterema względami, miały więc być ostro skrytykowane i otrzymać od antytypicznego Eliasza wyrok potępienia. Krytyka ta jest pierwszą częścią tego, co zawiera się w uderzeniu Jordanu, a wyrok jest jego częścią drugą i ostatnią.
(9) Na potwierdzenie myśli „onego Sługi”, że płaszcz Eliasza jest symbolem jego władzy jako Bożego proroka wobec Izraela, przytaczamy fakt, że słowo tłumaczone jako płaszcz [adareth, inne słowo od tego, które znaczy szata] zawiera w sobie ideę insygniów zaszczytu, władzy, splendoru. Zatem definicja antytypu autorstwa naszego Pastora (że płaszcz ten reprezentuje Boską władzę w antytypicznym Eliaszu, by był rzecznikiem Pana wobec nominalnego Izraela duchowego) jest prawidłowa. Analizując niektóre składniki tej władzy, wykazał on nam, że między innymi obejmują one upoważnienie, prawdę oraz władzę finansową. Zastanawiając się nad wyrażeniem