Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 74
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
Z pewnością głoszone przez nich wówczas prawdy uwielbiały przymioty Boga. Rzeczywiście były one obosiecznym mieczem rozcinającym wnętrzności czyniących zło. Objawianie przez nich zła narodów okazało się bolesną karą dla tych narodów. To ostre, karcące i niemożliwe do obalenia demaskowanie politycznych, kościelnych, finansowych i przemysłowych królów i książąt związało ich zupełnie, tzn. niezbicie dowiodło, że czynią zło i częściowo ich ograniczyło. Udowodniono ponad wszelką wątpliwość, że doktryna Boskiego prawa królów, kleru, arystokracji i przywódców związkowych w dużym stopniu jest odpowiedzialna za zło przez nich popełniane, którego okropnym rezultatem było wciągnięcie świata w straszną wojnę światową. Twierdzenia i czyny Kajzera pod tym względem są przykładami dobrze znanymi światu.
(13) To, co jest pokazane przez uderzenie Jordanu, w 3Moj. 16:20, 21 jest przedstawione z innego punktu widzenia. Dowiadujemy się tam, że najwyższy kapłan, noszący jeszcze szaty ofiarnicze, a więc przed odejściem poza zasłonę przez ostatnich członków, wyznawał nad głową żywego kozła wszystkie nieprawości i przestępstwa całego Izraela „we wszystkich grzechach ich”. To szczególne wyrażenie „wszystkie nieprawości i przestępstwa we wszystkich grzechach ich” wydaje się sugerować świadome grzechy. Antytypiczni Izraelici to władcy, kler, arystokraci, przywódcy związkowi chrześcijaństwa oraz ich zwolennicy. Grzechami, o których tutaj mowa, jest świadome gwałcenie Boskiego prawa, Złotej Reguły, szczególnie wymierzone przeciwko klasie Chrystusa. Były one wyznawane przez Najwyższego Kapłana za pośrednictwem Jego członków w ciele w czasie tych lat, co uczyniono w tomach, szczególnie w P 4 oraz w wyżej wspomnianych traktatach, kazaniach, wykładach, rozmowach i projekcjach Fotodramy. To głównie klasa Wielkiej Kompanii – zarówno w prawdzie, jak i poza nią, zainteresowana proroczymi aspektami wojny – zwracała uwagę na to demaskowanie od jesieni 1914 do jesieni 1916 roku. W ten sposób wypełnił się antytyp