Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 85

Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza

badająca serca, że większość najwyraźniej zaskakuje ona znienacka [te słowa były oparte na przytoczonej powyżej wypowiedzi br. Russella, że rydwan miał pojawić się wśród nas za nieco więcej niż rok]! Lud Boży być może nie przechodził tak ciężkiej próby od dni apostazji, na początku Wieku Ewangelii”. Koniec cytatu. By móc ignorować nasz pogląd, później zaprzeczyli oni, że ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza mają charakter typiczny.

      (27) Przeanalizujmy teraz wydarzenia, jakie miały miejsce w doświadczeniach antytypicznego Eliasza i Elizeusza od lata 1915 do lata 1917 roku i przekonajmy się, czy nie są one antytypem marszu i rozmowy obydwu proroków po przekroczeniu Jordanu. Jeśli zbadamy „Strażnice” tamtego okresu, stwierdzimy, że „on Sługa” wielokrotnie pisał na temat Eliasza i Elizeusza oraz ich antytypów. Potwierdzą to następujące strony ze „Strażnicy”: R 5771-72, 5824-26, 5950-51. W wielu innych artykułach „Strażnicy” z tamtych lat pisał on na te tematy, szczególnie wykazując różnicę pomiędzy obydwiema klasami, ich przywilejami, urzędami, nagrodami itd. W swoich kazaniach wielokrotnie odnosił się do tych samych rzeczy. Jak pamiętamy, bracia oczywiście dyskutowali o tych sprawach w czasie tych lat. Dyskusje te były prowadzone w powszechnie panującej wielkiej harmonii i przyjaźni, co częściowo wydaje się być tym, co jest pokazane we wspólnej rozmowie Eliasza i Elizeusza, podczas gdy ich wspólny marsz reprezentuje pełną zrozumienia współpracę panującą w tym czasie wśród ludu Bożego. Wszyscy potwierdzą istnienie takiej współpracy.

      (28) Gdy dyskutowano o przywilejach, jakie miały stać się udziałem Wielkiej Kompanii po rozdzieleniu, jakże często padały słowa będące antytypem odpowiedzi Eliasza na prośbę Elizeusza, że jeśli klasa Elizeusza pozostanie wierna w podążaniu za klasą Eliasza w zrozumieniu i współpracy, co było

poprzednia stronanastępna strona