Epifaniczny tom 3 – rozdział 3 – str. 172
Trzy fałszywe poglądy na temat Eliasza i Elizeusza
Zamierzamy rozważyć tutaj tylko istotne zarysy artykułu Strażnicy z 15 sierpnia 1919, pomijając punkty omówione wcześniej. Każdy student biblijny – znający sposób traktowania Eliasza przez naszego Pastora w P 2 i 3 oraz w Strażnicy – wie, że wydarzenia w doświadczeniu Eliasza przed deszczem z 1Król. 18:45 stosował on jako typy wydarzeń w doświadczeniu Kościoła przed 1799, a wydarzenia z 1Król. 18:45-19:3 – jako typy wydarzeń przed ruchem Millera. Całkowicie to ignorując, wszystkie wydarzenia z rozdziału 18 (z wyjątkiem jednoliniowego odniesienia do deszczu – Z 1919, góra str. 244, jako częściowego typu rozpowszechniania Biblii) oraz wydarzenia z 1Król. 19:1-4, J.F. Rutherford stosuje jako typy rzeczy mających miejsce w latach 1917 i 1918. Na potwierdzenie cytuje niektóre z pism naszego Pastora, gdzie nie podaje on antytypu, lecz jedynie zasadę występującą w niektórych z tych wydarzeń, jako zawierającą lekcje dla nas w czasie Żniwa. W ten sposób miesza on typiczne nauki na temat pewnych wydarzeń z lekcjami (mającymi zastosowanie do chrześcijan w każdym czasie) opartymi na tej samej zasadzie, której przykład znajduje się w tych wydarzeniach. Stara się sprawiać wrażenie, że pogląd naszego Pastora na temat typu i antytypu jest zbieżny z jego poglądem, podczas gdy są one znacznie oddalone od siebie w omawianym tutaj temacie, co potwierdza nawet pobieżne ich przeczytanie. J.F. Rutherford dobrze zna różnicę między antytypem a praktyczną lekcją. Dlaczego w tym przypadku traktuje je jako tożsame?
Uważni studenci biblijni wiedzą ponadto, że nasz drogi Pastor stosował wydarzenia z 1Król. 19:5-8 jako typy ruchów Millera i Żniwa, chociaż w skromności w pewnym sensie użył innego brata do stwierdzenia tego faktu, ponieważ on sam występował w tym obrazie. Można to wyraźnie zauważyć w R 4211 u dołu, R 5629 u góry. J.F. Rutherford popełnił błąd (góra drugiej szpalty, str. 243, Z 1919) podając, że Bóg polecił Eliaszowi stawić się przed królem Achabem po upływie 3,5 roku, co byłoby w drugiej połowie czwartego roku, podczas