Epifaniczny tom 3 – rozdział 3 – str. 191
Trzy fałszywe poglądy na temat Eliasza i Elizeusza
słowa z Z 1918, 51: „Jeśli jakiś brat podaje interpretację wersetu różniącą się od tej podanej przez naszego Pastora, a interpretacja Pastora wydaje się logiczna i w harmonii z planem Boga, wówczas uważamy, że bezpieczną zasadą będzie trzymanie się jego interpretacji, ponieważ jest on sługą Kościoła, postanowionym w ten sposób przez Pana na [paruzyjną część] okres Laodycei, i dlatego powinniśmy oczekiwać, że Pan będzie nas uczył przez niego. Jeśli w umyśle powstaje wątpliwość, która interpretacja jest prawidłowa, wówczas zawsze bezpieczniej jest rozstrzygnąć tę wątpliwość na korzyść interpretacji naszego Pastora. Wierzymy, że jest to w harmonii z wolą Pana”. Mówimy temu: amen. Z uwagi na jego przekonanie co do woli Pana pytamy więc, dlaczego nie postępuje on zgodnie z tym, w co wierzy jako wolę Pana i dlaczego nie zaprzestanie gwałcić swych przekonań odnośnie woli Pana, jak czyni to w swych wszystkich „nowych poglądach”? Dlaczego? Czy jedyną odpowiedzią będzie echo naszego pytania „dlaczego”?
Postscriptum: Powyższe rozważenie trzeciego „nowego poglądu” J.F. Rutherforda na temat Eliasza i Elizeusza po raz pierwszy ukazało się w Teraźniejszej Prawdzie z października 1919. Liczne prośby doprowadziły do ponownego jego opublikowania w maju roku 1924. Te same warunki doprowadziły do jego publikacji po raz trzeci. Głoszenie przez nas na temat rozdzielenia z roku 1917 jako antytypu rozdzielenia Eliasza i Elizeusza, z Eliaszem jako typem tych, którzy utracili urząd rzecznika wobec opinii publicznej – tak zwanej „opozycji” jako Maluczkim Stadku, oraz z Elizeuszem jako typem tych, którzy ten urząd zdobyli, stronnikami Towarzystwa jako Wielkiej Kompanii – stało się powodem do przedstawienia przez J.F. Rutherforda w Strażnicy z 15 lutego 1918 jego pierwszego nowego poglądu, tj. że on i jego stronnicy nie są antytypicznym Elizeuszem, Wielką Kompanią, lecz antytypicznym Eliaszem, Maluczkim Stadkiem, a tak zwana „opozycja” nie jest antytypicznym Eliaszem, lecz antytypicznym Elizeuszem. W pierwszym numerze Teraźniejszej Prawdy całkowicie potwierdziliśmy naszą interpretację