Epifaniczny tom 3 – rozdział 4 – str. 206
Eliasz i Jehoram
chociaż panowania te są typem tego, co zostało podane powyżej.
(14) Werset 6: Ten werset oraz werset 12 dowodzą, że Jehoram porzucił przykład swego dziadka Asy oraz swego ojca Jehoszafata, którzy nie chodzili drogami Achabowych królów Izraela. Główne formy zła domu Achaba w Achabie i Achazjaszu były następujące: kult Baala, wyzyskiwanie i uciskanie zwykłych ludzi w interesie królów, arystokracji i pogańskiego kapłaństwa, zabronione przez Boga małżeństwo Achaba oraz uległość wobec pogańskiej Izebeli, prześladowanie przez niego prawdziwej religii oraz jej rzeczników za namową jego żony oraz stanie na straży imperializmu i rywalizującego nacjonalizmu ze związanym z tym złem. W tych formach zła Jehoram z Izraela nie naśladował swego ojca i brata (2Król. 3:2), ale kroczył śladami niektórych ich złych czynów – oddawał cześć dwom złotym cielcom, które wystawił Jeroboam (2Król. 3:3; 1Król. 12:28-33). Dowiadujemy się, że Jehoram z Judy chodził śladami zła tych wszystkich trzech królów Izraela (w. 6). Czynił to jednak w bardziej złagodzonych formach niż dom Achaba. Pod tym względem był on typem reakcyjnej Ameryki, tak jak Achab, Achazjasz i Jehoram (z Izraela) są w tych sprawach typem Europy z powyżej wspomnianych trzech punktów widzenia. Jak już wyjaśnialiśmy, czczenie Baala (pana, tj. szatana) przedstawia służenie (świadome lub nieświadome propagowanie interesów) szatanowi przez naśladowanie go w sięganiu po władzę i sprawowaniu jej nad innymi, tj. uzurpacyjną autokrację. Europa jako całość (antytypiczny Achab) oraz w swych niezależnych państwach (antytypiczny Achazjasz) niezliczoną ilość razy była oczywiście winna uzurpacyjnej autokracji. Z tych dwóch punktów widzenia Europa wyzyskiwała i uciskała też zwykłych ludzi w interesie królów, arystokracji i spoganizowanego kapłaństwa, ponieważ kapłaństwo grecko i rzymskokatolickie to pogańskie sfałszowanie