Epifaniczny tom 3 – rozdział 4 – str. 222
Eliasz i Jehoram
działań ustawodawczych, sądowniczych i wykonawczych, zmierzających do tłumienia jego przeciwników, jest uzyskanie przez niego skazania na więzienie wydawcę Gordona za przedruk z protokołu Kongresu oraz za krytykę rzekomej przysięgi Rycerzy Kolumba, doprowadzenie do uchwalenia przez ustawodawstwo Nowego Jorku prawa zmierzającego do zniszczenia K.K.K. w Nowym Jorku oraz pobudzanie gubernatora Oklahomy do usunięcia K.K.K. z Oklahomy. Postępując w ten sposób, nie tylko sami urzędnicy wiążą się z symbolicznym cudzołóstwem między państwem a kościołem rzymskokatolickim. Wymagając wzajemnie od siebie ustawodawczego uchwalania takich praw, sądowego ich stosowania oraz wykonawczego egzekwowania, a także wymagając od swych podwładnych zgodnego z tym zachowania (od policjantów – aresztowania, od prokuratorów i sędziów – skazywania, od urzędników penitencjarnych – karania, od policji, milicji itp. – rozpędzania antykatolickich ruchów i opozycji) – zmuszają oni mieszkańców (urzędników) antytypicznego Jeruzalem do popierania tego symbolicznego cudzołóstwa, a tym samym do uczestniczenia w nim. Gdy zmuszają prywatnych obywateli do współpracowania w propagowaniu takich celów Rzymu poprzez urzędników, zmuszają mieszkańców antytypicznej Judy do popełniania symbolicznego cudzołóstwa. To zmuszanie do symbolicznego cudzołóstwa trwa w Ameryce już od pewnego czasu. Rozpoczęło się ono szczególnie w wyniku zorganizowanej przez papiestwo prasowej propagandy przeciwko K.K.K. Z radością odnotowujemy jednak coraz większy wzrost ruchów, które przeciwstawiają się temu symbolicznemu cudzołóstwu oraz aktom przymuszania do niego. Akty zła popełnione przez Jehorama i zebrane w wersetach od 4-11 z pewnością nie wróżyły niczego dobrego i obciążały go szczególnie poważną winą.
(31) Wersety 12-15 opisują epizod wysłania przez Eliasza listu do Jehorama oraz podają sam list. Jehowa nie patrzył obojętnie na bezbożne postępowanie Jehorama z Judy. Posłał