Epifaniczny tom 3 – rozdział 5 – str. 257
WCZEŚNIEJSZE NIEZALEŻNE
DZIAŁANIA ELIZEUSZA
2 Król. 3; 4
TŁO 2KRÓL. 3 – SPRZYMIERZONA EUROPA – PAŃSTWA CENTRALNE – GROMADZENIE SPRZYMIERZONEJ EUROPY I AMERYKI – SZUKANIE EDOMU – TRZY OBAWY KRÓLÓW UŚMIERZONE PRZEZ ZAPEWNIENIE ELIZEUSZA O ZWYCIĘSTWIE – KAMPANIA ZWYCIĘSTWA ZAKOŃCZONA KLĘSKĄ – PRZYGNIATAJĄCY POKÓJ – BEZOWOCNA PRÓBA I OFIARA – WSTĘPNE UWAGI NA TEMAT 2 KRÓL. 4 – WDOWA I JEJ DWÓCH SYNÓW – SZUNAMITKA I JEJ SYN – ZATRUTA POTRAWA – DARY DLA ELIZEUSZA – PYTANIA BEREAŃSKIE
W rozdziale III pokazaliśmy, jak po rozdzieleniu antytypicznego Eliasza i Elizeusza ten drugi reprezentował wydarzenia przedstawione w 2 Król. 2:15-25 od końca lata roku 1917 do końca wiosny roku 1918. W tym rozdziale naszym celem jest rozważenie 2 Król. 3 pod względem antytypu. To, że rozdział ten jest typiczny oczywiste jest na podstawie faktu, że w jego głównym zarysie aktywny udział bierze Elizeusz – postać typiczna. Jest to również oczywiste na podstawie faktu, że wiodące role w jego wydarzeniach odgrywają także Jehoram z Izraela i Jehoszafat z Judy – dwie typiczne postacie. Ten sam wniosek potwierdzają częste typiczne i prorocze odniesienia do Moabu i Edomu w Biblii. Fakty te w pełni uzasadniają traktowanie przez nas całego rozdziału jako typicznego. Tego samego dowodzi i to, że rozdział ten znajduje się w księdze tworzącej część hebrajskiej Biblii zwanej Wcześniejszymi Prorokami. Ponadto, chronologiczne tło tego rozdziału w antytypie umiejscawia jego wydarzenia jako związane z wojną światową. Zastosowanie jego wydarzeń do wojny światowej nadaje naturalne tło jego całej zawartości jako typu wojny światowej, co dowodzi, że odnośne fakty uzasadniają jego typiczne zastosowanie przez nas.
(2) W poprzednich rozważaniach tej książki, szczególnie w rozdziałach I i IV, poznaliśmy typiczne znaczenie Jehorama