Epifaniczny tom 3 – rozdział 5 – str. 275
Wcześniejsze niezależne działania Elizeusza
tego dowód spójrzmy na to, co zrobiono z marynarką wojenną i handlową Niemiec, jej kolejami, bydłem, owcami, końmi itp. W celu dalszego tego potwierdzenia zwróćmy uwagę na ograniczenia wprowadzane przez różne komisje wyznaczone do nadzorowania realizacji różnych warunków traktatów pokojowych. W wyniku swych teorii pokojowych (kamieni) każde państwo sprzymierzonych (każdy wojownik) narzuciło na źródła i środki militarnej siły i dostaw antytypicznych Moabitów tak uciążliwe ciężary, że stały się one bezowocne w zdolnościach produkcyjnych (na każde pole uprawne każdy wojownik rzucał swój kamień, tak że je nimi pokryli). Z pewnością zasypali oni każde antytypiczne źródło wody – zniweczyli wszystkie plany niemieckiego głównego dowództwa, źródło ich planów wojennych, a każde źródło narodowego rozwoju państw centralnych uczynili nieefektywnym, w wyniku czego Niemcy między innymi nie wiodą obecnie [1925] prymatu (wszystkie źródła wód zasypali). Z pewnością wycięli wszystkie drzewa owocowe. Drzewa symbolizują wielkich (Obj. 7:2, 3; zob. Komentarze bereańskie). Ich wycięcie oznacza usunięcie ich z wysokich stanowisk. Zauważmy, jak jednym z rezultatów wojny była abdykacja z tronów Niemiec, Austro-Węgier, Turcji i Bułgarii. Co pozostało z Hindenburgów, Ludendorfów, Mackenzenów, Goltzów, Falkenhaynów, Tripitzesów oraz pozostałych wojennych bohaterów państw centralnych? Lista tych osób oraz innych przywódców, sporządzona przez sprzymierzonych w celu ukarania ich za wojenne „potworności itp.”, tak ich wystraszyła, że zapadli się pod ziemię. Po ich wycięciu – zrzuceniu ze stanowisk władzy – potrzeba było wielu sztuczek, by zapobiec wpadnięciu przez nich w ręce sprzymierzonych i postawieniu przed sąd. Wszyscy przypominamy sobie niestrudzone wysiłki sprzymierzonych podejmowane w celu zmuszenia Holandii do wydania Kajzera w celu przeprowadzenia procesu i ukarania (wszystkie drzewa owocowe wycięli). Tylko jeden kraj z państw centralnych częściowo uniknął losu pozostałych – Turcja, antytypiczny Kir-Chareszet (forteca z cegły). Chociaż Turcja