Epifaniczny tom 3 – rozdział 5 – str. 278

Wcześniejsze niezależne działania Elizeusza

rozdział ten jest bardzo bogaty w informacje, bardzo przejrzysty w swym proroczym opisie rzeczy, jakie z Boskiego punktu widzenia miał nakreślić. Jest więc kolejnym dowodem natchnienia i nieomylności Boskiego Słowa – Pism Prawdy, a jako taki, powinien być dla nas cenny jako manifestacja wiedzy naszego Ojca odnośnie przyszłości. Zrozumienie tego rozdziału powinno być dla nas cenne jako wyraz Jego szczególnej łaski dla nas, którzy w ten sposób mamy przywilej widzieć i oceniać postępujące światło. Przy okazji możemy zauważyć, że chronologiczne tło tego antytypu dowodzi, iż nasze zrozumienie Eliasza i Elizeusza jest prawidłowe. Zaprzecza też ono stanowisku Strażnicy, ponieważ według niej antytypiczny Elizeusz zaczął działać niezależnie od antytypicznego Eliasza w roku 1919, ponad rok później, niż pokazuje to ten rozdział; poprzedni rozdział dowodzi natomiast, że rozdzielenie miało miejsce dwa lata wcześniej.

      (31) Już od ponad 11 lat (pisane w styczniu 1937) nie podawaliśmy żadnych nowych szczegółów na temat typu i antytypu Elizeusza. Jedynymi wyjątkami są pojedyncze zarysy niedostrzegane w czasie opisywania ogólnych zarysów, których są one częściami, np. antytyp namaszczenia Elizeusza przez Eliasza, który zarzucił na niego swój płaszcz, antytyp pytania Eliasza i odpowiedzi Elizeusza tuż przed rozdzieleniem oraz antytyp namaszczenia Jehu przez Elizeusza. Ostatni raz pisaliśmy coś nowego na temat rozbudowanego typu i antytypu Elizeusza w roku 1925. Powstrzymaliśmy się przed podawaniem dalszych szczegółów na temat typu Elizeusza nie dlatego, że nie znaliśmy takich szczegółów (które znaliśmy), lecz dlatego, że postanowiliśmy je zachować do chwili napisania książki (dziesiątego tomu tego dzieła), którą obiecaliśmy braciom i w której umieścimy takie szczegóły. Praktycznie wszystko w typie Elizeusza stało się dla nas jasne do końca roku 1920, z wyjątkiem ostatnich czterech epizodów, w których uczestniczył Elizeusz – namaszczenia Hazaela i Jehu, wydarzeń związanych z końcową chorobą i śmiercią Elizeusza oraz wskrzeszeniem przez jego kości zmarłego moabskiego złodzieja, którego ciało dotknęło się ich. Obecnie

poprzednia stronanastępna strona