Epifaniczny tom 3 – rozdział 5 – str. 287
Wcześniejsze niezależne działania Elizeusza
wzruszająca dla tych, którzy w Fotodramie stworzenia widzieli jej tak dobrze i tak uczuciowo oddany obraz.
(40) Podróż Elizeusza (w. 8) do Szunem przedstawia zwolenników Towarzystwa jako rzecznika Boga do opinii publicznej, którzy w swych przywódcach przychodzą do Towarzystwa jako sfery działalności dla członków Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych. Nastąpiło to bezpośrednio po 27 czerwca 1917 – w dniu, w którym według Biblii (2 Król. 2:3,5), faktów oraz Piramidy miało miejsce rozdzielenie między antytypicznym Eliaszem i Elizeuszem w dwóch reprezentatywnych przywódcach tych klas. Zatrzymanie (dosłowne tłumaczenie) go przez Szunamitkę, by jadł chleb, symbol życia, przedstawia pierwsze wsparcie, jakiego zwolennicy Towarzystwa udzielili swym przywódcom. Miało to początek w Bethel, gdy członkowie rodziny Bethel zauważyli, że istnieje problem między J.F.R., W. E. Van Amburghiem oraz A. H. MacMillanem itp., którzy byli przedstawicielami antytypicznego Elizeusza, a większością Zarządu i nami, którzy byliśmy przedstawicielami antytypicznego Eliasza. Zaczęto zajmować stanowiska i większość członków rodziny Bethel wzięła stronę „obecnego kierownictwa”, którzy byli przedstawicielami antytypicznego Elizeusza. Początkowe poparcie, jakiego tacy stronnicy udzielili przedstawicielom antytypicznego Elizeusza, jest antytypem pierwszego nakarmienia Elizeusza przez Szunamitkę. Problem ten często pojawiał się w Bethel, a większość zawsze wybierała „obecne kierownictwo”, przedstawicieli antytypicznego Elizeusza. Poparcie, jakiego większość udzielała początkowym i kolejnym poczynaniom wodzów antytypicznego Elizeusza jest antytypem późniejszego pokarmu udzielanego przez Szunamitkę Elizeuszowi, natomiast przynoszenie przez tych przywódców wiedzy na temat tych problemów osobom, które okazywały się członkami Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych w Bethel, jest antytypem późniejszych odwiedzin Elizeusza w Szunem. Jedzenie przedstawia przyjmowanie przez antytypicznego Elizeusza takiego poparcia. Chwalenie przez Szunamitkę do swego męża (w. 9) urzędu i charakteru Elizeusza