Epifaniczny tom 3 – rozdział 5 – str. 296
Wcześniejsze niezależne działania Elizeusza
porę, by zapobiec wkroczeniu przez rząd i zatrzymaniu pracy w Pittsburghu, ponieważ detektywi pracowali dla rządu jako drukarze w zakładzie Conkey Bros. i na bieżąco informowali rząd o tym drukarskim zleceniu. Rząd tylko czekał na pierwszą wysyłkę i dystrybucję tomu VII w formie Strażnicy. Wtedy aresztowałby braci kierujących w Pittsburghu i zamknął centralę Towarzystwa oraz lokalne zbory na podstawie rozpowszechniania przez nich tomu VII, który był zakazany przez rząd jako wywrotowa literatura, sprzeciwiająca się poborowi do wojska, a także na podstawie rozpowszechniania go w czasie, gdy był on zakazany i w czasie wojny. Czyn J.F.R., bez upoważnienia zlecający ten druk z więzienia, na wiele lat uniemożliwiłby wznowienie ruchu publicznego świadectwa, gdyby czynowi temu pozwolono dobiec do końca. Ten akt był antytypem próby Gehaziego, by odsunąć Szunamitkę od Elizeusza; natomiast zapobieżenie przez br. Spilla dopełnieniu tego aktu było antytypem powstrzymania Gehaziego przez Elizeusza od odsunięcia Szunamitki (zostaw ją; w. 27). Było to działanie w odpowiednim momencie.
(47) Pozornie słowa Elizeusza: „Pan zataił to przede mną i nie objawił mi” (w. 27) wydają się odnosić do śmierci syna Szunamitki. Gdy spojrzymy jednak na antytyp, jesteśmy pewni, że antytypiczny Elizeusz wiedział, iż ruch publicznego świadectwa jest martwy i że w związku z tym nie jest to tutaj tą ukrytą i nieobjawioną rzeczą, o której w typie mówi Elizeusz. W antytypie dwie rzeczy zostały ukryte przed Elizeuszem: (1) głębia smutku (dosłownie: jej życie jest gorzkie dla niej), jaki zwolennicy Towarzystwa przeżywali z powodu ustania ruchu publicznego świadectwa; oraz (2) wyżej opisana próba J.F.R., która w przypadku sfinalizowania, na wiele lat zniszczyłaby nadzieję wznowienia tego ruchu. Na pierwszy rzut oka bardziej naturalnym byłoby uznanie pierwszej z tych dwóch możliwości za rzecz, której typem było to, co zostało ukryte przed Elizeuszem. Jeśli chodzi o drugą możliwość, myśl tego tekstu byłaby taka, że Elizeusz wcześniej nie zdawał sobie sprawy,