Epifaniczny tom 3 – rozdział 5 – str. 297
Wcześniejsze niezależne działania Elizeusza
że Gehazi mógłby tak brutalnie próbować odsunąć ich dobroczyńcę. Należy zauważyć, że zaimek to nie posiada odpowiednika w tekście hebrajskim. Nie pokazano zatem, czym była ta zakryta rzecz. Chociaż bardziej naturalna jest ta pierwsza możliwość, bardziej skłaniamy się do przyjęcia tej drugiej, ponieważ w oczywisty sposób w antytypie była ona tą rzeczą, która z naciskiem została ukryta przed antytypicznym Elizeuszem, jak pokazuje to powyższa historia. Pytania Szunamitki z wersetu 28 były dla Elizeusza przypomnieniem, że nie prosiła ona o syna i że prosiła, by jej nie oszukiwać. Pytania te znalazły swe antytypy w stwierdzeniach i postawach popierających zwolenników Towarzystwa, według których z uwagi na rozwój wydarzeń lepiej byłoby, gdyby w ogóle nie było ruchu publicznego świadectwa, którego rezultat oczywiście oszukał popierających zwolenników Towarzystwa, ponieważ niewątpliwie pozostawił publiczną pracę i pozycję Towarzystwa w o wiele gorszym stanie, niż było to przed rozpoczęciem tego ruchu. Te pełne wyrzutu pytania niewątpliwie oznaczały również w antytypie, że wodzowie popełnili poważne, lecz łatwe do uniknięcia błędy, co bardzo pogarszało sytuację Towarzystwa. Wątpliwe kwestie, na jakie zwróciliśmy uwagę w wersetach 27, 28, sugerują poruszenie i nerwowość obecną w typicznej scenie, ponieważ w warunkach poruszenia i nerwowości zwykle dochodzi do skracania środków wyrazu. Zauważmy, że werset 28 nie stwierdza, iż syn nie żyje. W pośredni sposób daje on tylko wyraz temu, że lepiej byłoby, gdyby syn się nie narodził, że cała ta sprawa doprowadziła do większej straty niż zysku. W historii tej nigdzie nie czytamy, że Szunamitka powiedziała Elizeuszowi, iż jej syn nie żyje. Historia ta sugeruje raczej, że Elizeusz wiedział o tym już wcześniej.
(48) Jego polecenie dla Gehaziego (w. 29), bez informacji od Szunamitki o śmierci jej syna, także zgadza się z myślą, że już wcześniej wiedział o tej śmierci i że rzeczą zatajoną przez Pana przed Elizeuszem nie była ta śmierć (w. 27). Gdy J.F.R. – jako antytyp Gehaziego – próbował odsunąć Szunamitkę, był