Epifaniczny tom 3 – rozdział 6 – str. 349
Późniejsze niezależne działania Elizeusza
oskarżenia na podstawie biblijnej (nie to miasto). Utrzymywał on, że sprawa ta musi być prowadzona zgodnie z zasadami prawa i polityki. Przekonawszy ich do tego poglądu, doprowadził ich do stanowiska konserwatystów (zaprowadził ich do Samarii), gdzie mieli zobaczyć prawdziwego antytypicznego Elizeusza w jego właściwym prawniczym i politycznym charakterze (zaprowadzę was do męża, którego szukacie).
(16) Prawnicy radykałów argumentami antytypicznego Elizeusza zostali doprowadzeni do wymuszonego zaangażowania się w prawne i polityczne stanowisko konserwatystów (Samaria; w. 20). Antytypiczny Elizeusz bardzo pragnął (modlił się) i działał zgodnie z tym pragnieniem, by prawniczy przedstawiciele radykałów dostrzegli, iż są jeńcami w ręku prawniczych i politycznych argumentów konserwatystów, na ile kwestie te dotyczyły Elizeusza, tj. by dostrzegli, że ich prawnicze stanowiska są nie do utrzymania oraz by zostali przekonani o prawidłowości odnośnych stanowisk konserwatystów (otwórz ich oczy). Ta modlitwa i zgodne z nią działania spełniły swój cel (otworzył ich oczy): prawniczy przedstawiciele przekonali się, że prawnicy strony przeciwnej mieli prawniczą przewagę nad nimi. Widząc, że prawnicy rządowi są jego jeńcami, konserwatyzm w swych prawniczych przedstawicielach (król; w. 21), którzy bronili antytypicznego Elizeusza, bardzo pragnął im zaszkodzić (Czy mam?…). Pragnąc zjednać sobie prawniczych przedstawicieli rządu jako przyjaciół, antytypiczny Elizeusz gorliwie odradzał jednak takie postępowanie (nie wycinaj; w. 22) twierdząc, że złe potraktowanie niewolników swych argumentów (miecza) nie byłoby wielkodusznością. Te taktowne słowa, które wychwalały ich jako autorów tego zwycięstwa, które w rzeczywistości odniósł antytypiczny Elizeusz, rzeczywiście uczyniły jego prawników wielkodusznymi. Odbyli oni symboliczną ucztę miłości (w. 23) z prawnikami strony przeciwnej, którzy w wyniku tego nabrali przyjaznego usposobienia w stosunku do wszystkich zainteresowanych. W tej postawie umysłu prawnicy strony przeciwnej opuścili