Epifaniczny tom 3 – rozdział 6 – str. 359
Późniejsze niezależne działania Elizeusza
usunąć wszelkie prawne przeszkody z publicznej pracy zwolenników Towarzystwa przez przyznanie im wszystkich swobód gwarantowanych przez Konstytucję, łącznie ze zdjęciem zakazu z tomu VII, uchyleniem oskarżenia i dopuszczeniem do ich działalności publicznej i prywatnej (aby jej zwrócono wszystko, co do niej należy). Poleciły one także wyrównanie zwolennikom Towarzystwa wszelkich strat, jakie ponieśli oni z powodu niesprawiedliwości wyrządzanych im od jesieni roku 1919, kiedy to rozpoczął się antytypiczny głód (plony pola … aż do chwili obecnej). Stało się tak w czasie pierwszych czterech miesięcy roku 1920. Zaraz po tym nastąpiła ożywiona praca publicznego świadectwa, wprowadzona przez zwolenników Towarzystwa w życie przy pomocy tomu VII itp. W ten sposób zwolennicy Towarzystwa ponownie przystąpili do pracy, która miała przynieść chwałę i rzeczywiście przyniosła chwałę Panu (Obj. 19:3). Widzimy więc, że epizod z wersetów 1-6 miał swe wypełnienie od jesieni roku 1919 do wiosny roku 1920, przy czym uchylenie oskarżenia przeciwko przywódcom zakończyło ostatni represyjny akt przeciwko Towarzystwu w dniu 5 maja 1920 (Z ‘20,162 [brak tego artykułu w polskich tłumaczeniach Strażnic – przypis tł.]).
(25) W 2Król. 8:7-15 pokazana jest śmierć sowieckiego komunizmu oraz namaszczenie sowieckiego syndykalizmu przez zwolenników Towarzystwa, działających jako rzecznik Boga do opinii publicznej. W historii tej Elizeusz przedstawia zwolenników Towarzystwa jako rzecznika Boga do opinii publicznej. Zarówno Benhadad, jak i Chazael reprezentują radykalizm działający w sowieckiej Rosji, z następującą jednakże różnicą: Benhadad reprezentuje radykalizm działający w sowieckiej Rosji jako komunizm, natomiast Hazael – radykalizm działający w sowieckiej Rosji jako syndykalizm. Mając za podstawę te uwagi ogólne, szczegóły tego fragmentu są łatwe do dostrzeżenia. Przez skierowanie swej literatury do Rosji antytypiczny Elizeusz wyruszył w podróż do Rosji, stolicy radykalizmu (Elizeusz … do Damaszku; w. 7) w latach od 1919