Epifaniczny tom 3 – rozdział 7 – str. 411
Świadectwo piramidy na temat Eliasza i Elizeusza
brata Woodleya, do ścierania kurzu z pudełek zawierających kartki z tekstem rocznego godła, zmieniania i sortowania ich, przenoszenia książek z jednego pojemnika do drugiego, utrzymywania pewnych wybranych ilości B.S.M. w miejscach, skąd mogły być z łatwością pobrane itp. Podobnie jak niektórzy inni współpracownicy w tym miejscu, musieliśmy w trakcie tej pracy nosić kombinezon. Z wielką radością korzystaliśmy z tej pracy, bez względu na to, jak niską ona mogła się wydawać w oczach człowieka, ponieważ z radością kładliśmy życie dla Pana, prawdy i braci. Z uwagi na poprzedzające i późniejsze wydarzenia zastanawiamy się od tamtej pory, czy „obecne kierownictwo” przydzieliło nam tę podrzędną pracę w przekonaniu, że my (którzy poza naszym Pastorem od lat wykonywaliśmy bardziej odpowiedzialną pracę niż jakakolwiek inna osoba w prawdzie) uznamy ją jako będącą poniżej naszej „godności” i będziemy z niej niezadowoleni, dostarczając im w ten sposób pretekstu do odsunięcia nas. Pozostawiając ich motywy w tej sprawie do objawienia przez Pana zauważamy, że motywy takie byłyby w harmonii z objawionymi przez nich charakterami. Wielu mieszkańców Bethel, których uważamy za bardziej szlachetne charaktery od „obecnego kierownictwa”, obawiało się, że właśnie taki był powód przydzielenia nam pracy tak nieodpowiadającej temu, co nasze stanowisko w Kościele w naturalny sposób kazało innym oczekiwać. Duch pokory oraz oceny najmniejszej sposobności służby sprawił jednak, że radowaliśmy się i chwaliliśmy Boga za przywileje nawet tej niskiej służby.
(15) Gdy bracia Ritchie, Wright, Hoskins i Hirsh w dniu 14 czerwca zostali wyznaczeni jako Komitet Zarządu do zbadania naszej działalności brytyjskiej (pomimo naszej prośby, by zajął się tym cały Zarząd), 14 czerwca przerwaliśmy pracę w Domu Biblijnym, ponieważ potrzebowaliśmy czasu na przygotowanie do rozważenia przez Komitet głównych danych z naszej brytyjskiej działalności. Przed Komitetem wystąpiliśmy dopiero 19 czerwca w czasie dwóch z jego posiedzeń i w przeciągu 5 godzin przedstawialiśmy Komitetowi główne fakty brytyjskiej sprawy.