Epifaniczny tom 3 – rozdział 7 – str. 443
Świadectwo piramidy na temat Eliasza i Elizeusza
swój pierwszy publiczny wykład, który miał przywilej wygłosić autor, jako przedstawiciel Pana oraz tej grupy, do publiczności zgromadzonej dzięki ich wspólnemu wysiłkowi reklamowemu. Ten wykład publiczny, wygłoszony do około 1000 przedstawicieli nominalnego duchowego Izraela (sporej liczby, zważywszy na ulewny deszcz przed spotkaniem i w czasie jego trwania), który następnego dnia był szeroko komentowany przez wiele gazet, wskazuje na ponowne pojawienie się antytypicznego Eliasza, początek drugiej bitwy antytypicznego Gedeona oraz rozpoczęcie współpracy Ciała Najwyższego Kapłana Świata z Jego Głową w prowadzeniu do Bramy Dziedzińca części Kozła Azazela w kościele nominalnym. Skoro Piramida wyznacza dokładny dzień, kiedy antytypiczny Elizeusz oddzielił się od antytypicznego Eliasza w jego reprezentatywnym członku, odcinając w ten sposób reprezentatywnie klasę Eliasza od pracy publicznej, czy dziwnym jest, że sama Piramida wskazuje na dokładny dzień, w którym – przez o wiele ważniejsze wydarzenie – antytypiczny Eliasz miał pojawić się ponownie, tj. Maluczkie Stadko oficjalnie ponownie miało stać się rzecznikiem do świata? Dziwnym byłoby, gdyby obok pokazanych tam mniej istotnych wydarzeń, nie była pokazana praca ważniejsza. „Wielkie i cudowne są dzieła twoje, Panie, Boże Wszechmogący; sprawiedliwe i prawe są drogi twoje, Królu świętych!” „Błogosław Panu, duszo moja!” Jak wszyscy wiemy, odległość od punktu przecięcia się stopnia i pionowej linii południowej ściany Wielkiej Galerii do rzutu linii posadzki Pokoju Króla wynosi zaledwie 3/4 cala piramidalnego. W przypadku antytypicznego Elizeusza zauważyliśmy, że odległość ta reprezentuje 9 miesięcy od jego pojawienia się w dniu 27 czerwca 1917 roku aż do dotarcia przez niego do fałszywej daty Wielkiej Kompanii dla zamknięcia drzwi spładzania z Ducha: 27 marca 1918 roku, co przywódcy Towarzystwa zdążyli już odrzucić. Podobnie zauważamy, że w przypadku antytypicznego Eliasza odległość ta również wydaje się być