Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 50
Interim – podstawowych prawd Kościoła filadelfijskiego: (a) Biblia jest jedynym źródłem i zasadą wiary i praktyki, (b) Jezus jest jedyną głową Kościoła, (c) usprawiedliwienie jest tylko z wiary, (d) wszyscy prawdziwie poświęceni są Kapłanami Bożymi, (e) chleb i wino w Wieczerzy Pańskiej symbolizuje ludzką naturę i życie Chrystusa, Głowy i Ciała, oddane na śmierć za świat, (f) niewybraną ludzkość czeka przyszła próba oraz (g) nadzieją Kościoła jest wspólne dziedzictwo z Chrystusem w Królestwie. (2) Był on księciem najważniejszego okresu Interim – Kościoła filadelfijskiego. (3) Miał bardzo miłujący (Medad) i pełen pokory charakter. (4) Był jednym z najzdolniejszych i najbardziej skrupulatnych uczonych ze wszystkich członków gwiezdnych okresu Interim. (5) Jego zdolność harmonizowania pozornych sprzeczności w Biblii tak przewyższała zdolności innych pod tym względem, że współcześni nazywali go mistrzem sprzeczności, a najbliżsi – światłem świata. (6) Jego pokora była tak wielka, że gdy papież Sykstus IV, który był jego uczniem, zaprosił go jako swego nauczyciela, by odwiedził go w Watykanie i zaoferował, że da mu wszystko czego zapragnie, on poprosił o manuskrypt hebrajski Starego Testamentu i o grecki Nowy Testament. Trwał w tej prośbie uporczywie ku rozczarowaniu papieża, który nalegał, aby poprosił go o stanowisko kardynalskie, co byłoby największym darem jaki papież mógłby dać, lecz nie mógł nawet przekonać Wessela do przyjęcia zwykłych święceń kapłańskich. (7) Jego służba przez pisma, kazania, nauki i rozmowy w pełni osiąga taki poziom, jakiego można byłoby spodziewać się od antytypicznego Medada. Luter, który nie był zapoznany z jego pismami, zanim sam stał się światowej sławy reformatorem, stwierdził, że gdyby czytał pisma Wessela zanim stał się reformatorem, to z powodu swego duchowego podobieństwa do niego, świat na pewno powiedziałby, że zaczerpnął swe poglądy od Wessela.