Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 55
w Heidelbergu, która, gdy Jan Wessel był profesorem uniwersytetu w Heidelbergu pod koniec 1478 r., zaczęła zbierać dowody przeciw niemu jako heretykowi, dążąc do uwięzienia go. Dowiedziawszy się o tym w porę, napisał do biskupa Dawida z Utrechtu w Holandii, prosząc o schronienie i obronę przed inkwizycją, a ten jako uczeń Wessela chętnie się na to zgodził. To wstrzymało krwawy plan inkwizycji w Heidelbergu, która mogła działać w diecezji tylko za pozwoleniem biskupa. Wessel na początku kwietnia 1479 r. uciekł w sekrecie z Heidelbergu i spędził resztę swego życia w Holandii. Dowiedziawszy się o jego ucieczce, inkwizycja doniosła o tym rzymskiemu duchowieństwu, zasiadającemu na stolicy Chrystusa aż do 1878 r. i w ten sposób to duchowieństwo było dla Wessela wtrącającym się i zazdrosnym Jozuem. Jezus udzielił w antytypie odpowiedzi stosownej do odpowiedzi Mojżesza po pierwsze przez nacisk, jaki Wessel, a potem inni reformatorzy położyli na jedną z czterech głównych doktryn reformacji, że wszyscy poświęceni stanowią Kapłaństwo (1 Piotra 2:5,9) i po drugie przez potępienie zawiści duchowieństwa. Eldad Żniwa Wieku Ewangelii zaczął prorokować w Obozie najwcześniej na początku października 1872 r., a najpóźniej w 1876 r. Rozpowszechnianie jego ulotki Cel i sposób powrotu naszego Pana było szczególnym powodem donosu, jaki plotkujący świeccy ludzie (pacholę) złożyli zawistnemu duchowieństwu (Jozue), które, siedząc na stolicy Chrystusowej aż do kwietnia 1878 r., pragnęło uzyskać od Pana powstrzymanie działalności Eldada. Często zawiść ta była ganiona przez Pana, a Jego wspaniałomyślność przejawiała się nie tylko w kontynuacji i rozwoju służby Eldada tego okresu, lecz również przez podkreślenie jednej z nauk prawdy – Kapłaństwa wszystkich poświęconych i wysłanie ich wszystkich do pracy Żniwa, a także sprawienie, że tak wielu z nich, jak to tylko było możliwe, stało się mówcami (prorokami), ogłaszającymi w swych przemówieniach łaskawe poselstwo Żniwa.
(49) Zanim Medad Żniwa Wieku Ewangelii zaczął studiować tomy paruzyjne i gdy był jeszcze pastorem kościoła luterańskiego,