Epifaniczny tom 9 – rozdział 4 – str. 274

Żniwo Wieku Ewangelii w typie i antytypie

Obóz tutaj najwyraźniej nie oznacza zgromadzenia ludu Boże­go, będącego jeszcze w ciele, ponieważ antytypiczni wodzowie i pojmani byli w czasie Żęcia częścią tego zgromadzenia. Zabi­cie duszy (jak brzmi to w jęz. hebrajskim) przedstawia aktywne słabości Adamowe przeciwne naszemu poświęceniu, tj. samo­lubstwo i światowość, a dotknięcie zabitego przedstawia nie­czystość wynikającą z deprawacji odziedziczonej po Adamie. Musimy się oczyścić z dominującego wpływu usposobienia Adamowego w obu tych znaczeniach, jeżeli mamy wejść do Królestwa jako zwycięzcy. Oczyszczenie trzeciego dnia przed­stawia oczyszczenie, jakie otrzymujemy w usprawiedliwieniu, tzn. od grzechu, które realizujemy przez tłumienie go w miarę naszych możliwości. Ta walka zaczęła się od naszego usprawie­dliwienia tymczasowego i będzie trwała aż do śmierci.

      (23) Oczyszczenie trzeciego dnia sugeruje to, co należy do usprawiedliwienia w następujący sposób: Abraham był pierwszym, któremu tymczasowe usprawiedliwienie, z wyni­kającym z niego sprawiedliwym życiem na miarę możliwości, było oferowane w przewidywaniu jego wejścia w relację z Bogiem w Przymierzu Abrahamowym. Abraham otrzymał to oczyszczenie podczas trzeciego 1000-letniego dnia historii ludzkości. Dlate­go oczyszczenie trzeciego dnia jest tym jedynym właściwym, dotyczącym stanu usprawiedliwienia. Oczywiście to oczysz­czenie nie oznacza tutaj oczyszczenia spod wyroku grzechu Adamowego, jakie następuje tylko przez zasługę Jezusa i przez wiarę. Jest to oczyszczenie z mocy grzechu Adamowego, jakie jest konsekwencją współpracy Jezusa oraz wierzącego i odby­wa się przez uczynki. Oczyszczenie siódmego dnia przedstawia zwycięstwo nad naturalnym samolubstwem i światowością, właściwe dla stanu poświęcenia. Wiemy z doświadczenia, że przechodzimy obie formy oczyszczenia. Czy Jezus jako anty­typ Mojżesza podającego instrukcję typicznego oczyszczenia dał rozkaz antytypicznego oczyszczenia? Odpowiadamy: tak. Podczas okresu Żęcia On dawał napomnienia całemu ludowi w prawdzie, wodzom i tym prowadzonym przez wodzów,

poprzednia stronanastępna strona