Epifaniczny tom 9 – rozdział 4 – str. 291
Żniwo Wieku Ewangelii w typie i antytypie
Stąd sprawa, którą badamy, dowodzi Boskiej wszechwiedzy i Boskiego natchnienia całej tej historii tak, jak i całej Biblii, której częścią jest ta opowieść. Bez wątpienia Bóg użył aniołów, aby zadbali o to, by liczba tych czterech rodzajów łupu, który został zdobyty, była właściwa. W związku z tym zauważyliśmy, że każdy żołnierz madiański został zabity (w. 7.) i jak się przekonamy, żaden z żołnierzy izraelskich nie został zabity (w. 49.) oraz, że aniołowie musieli działać przeciw Madianitom, a na korzyść Izraelitów, więc zapewniając odpowiednią ilość sztuk z każdego z czterech rodzajów łupu, aniołowie pod Boskim kierownictwem musieli zadbać o to, aby odpowiednia ilość z każdego z czerech rodzajów była przedstawiona jako zdobycz. Inaczej mówiąc, wynik bitwy był cudem i całkowita ilość czterech rodzajów łupu oraz suma każdego z czterech rodzajów łupu była wynikiem cudu. Trzeci wniosek z tej sprawy jest następujący: ze wszystkich nauk głoszonych wśród różnych grup ludu Bożego jedynie nauki epifaniczne podają, że praca epifaniczna dotyczy między innymi rozdzielenia Małego Stadka od Wielkiej Kompanii. Jest typem, dowiedzionym przez fakty, że Żniwo jest podzielone na dwa okresy, zaliczając zbieranie do Paruzji, a rozdzielanie do Epifanii, co dowodzi, iż ruch Epifanii jest ruchem kapłańskim w tym czasie. Cóż możemy powiedzieć: „Jak mocny fundament, Wy Święci Pana, jest położony dla wiary Waszej w Jego wspaniałym słowie” (ang. hymn nr 93 – przyp. tłum.).
(44) Można zauważyć, że w. 31. stwierdza, iż Mojżesz i Eleazar podzielili łup tak, jak Bóg rozkazał. Podczas gdy oni i książęta zgromadzenia mieli nakaz zebrania i policzenia łupu, co wszyscy z nich wykonali w typie, a te antytypy już wyjaśniliśmy, to dodatkowo jeszcze tylko Mojżeszowi i Eleazarowi nakazano, by zrobili różne inne podziały. Książęta zgromadzenia tego nie zrobili. Dlaczego? Ponieważ w antytypie wodzowie grup utracjuszy koron, będąc podczas Epifanii