Epifaniczny tom 9 – rozdział 4 – str. 292
Żniwo Wieku Ewangelii w typie i antytypie
prowadzeni przez Azazela, nie mogli rozumnie wziąć udziału w takiej pracy. Są oni tak zagubieni, że nie są zdolni współpracować w tym podziale. Fakt, że twierdzą, iż ich grupy są ruchami Małego Stadka i w wielu przypadkach uważają ruch kapłański za ruch wtórej śmierci dowodzi, że oni nie mogli nadzorować tego podziału. Postępowanie Aarona z kozłem Azazela jest również zgodne z tą myślą. To, że nasz Pan jako wyznaczony przez Boga Wykonawca, Rzecznik i Wódz antytpicznego Izraela, jako antytyp Mojżesza oraz Najwyższy Kapłan Świata – Głowa i Ciało, jako Pojednawca, antytyp Eleazara (zobacz też czynności Aarona z kozłem Azazela), nadzoruje podział tych dwóch klas, wynika z natury jego urzędowych funkcji. W związku z tym wypełnione fakty są zgodne z typem. Zatem epifaniczni podkapłani mogą z radością przyjmować drwiny, kpiny i nagany Lewitów odnośnie do dzielenia ludu Pańskiego, ponieważ oni naprawdę współpracują z Głową i pod Nim w takiej pracy, jaka właściwie należy do ich służby podczas Epifanii. Tak więc nasze badanie wersetów 1-24 dowodzi, że w obrazie wojny Izraela z Madianitami są one typem na główne czynności podczas Paruzji. Także nasze badanie w. 25-47 dowodzi, że w obrazie dzielenia łupu tej wojny, są one typem na główne czynności podczas Epifanii. Naprawdę to badanie powinno być bardzo ożywcze dla naszej wiary, nadziei, miłości i posłuszeństwa! Niech Panu będzie za to chwała.
(45) W w. 48-54 został podany ostatni epizod związany z tą wojną, który odnosi się do sprawozdania i ofiar dowódców. Fakty z nim związane dowodzą, że jest on typem na pewne sprawy podczas Paruzji dotyczące pielgrzymów i pielgrzymów pomocniczych. Wyżej już wykazaliśmy, iż dowódcy nad tysiącami są typem dwunastu wiodących pielgrzymów w ich zdolnościach do pracy publicznej i że dowódcy setek są typem reszty pielgrzymów i pielgrzymów pomocniczych w ich zdolnościach dotyczących pracy publicznej.