Epifaniczny tom 9 – rozdział 4 – str. 296
Żniwo Wieku Ewangelii w typie i antytypie
Zatem nasze zrozumienie jest zgodne z Biblią, rozumem i faktami. Dlatego wierzymy, że jest ono prawdziwe.
(48) Na końcu w. 50. jest powiedziane, że dowódcy przynosili tę ofiarę, by dokonać zadośćuczynienia za swoje dusze. Tak jak dotąd przeanalizowana mowa dowódców i podobnie jak prawie wszystkie inne typiczne mowy wypełniły się antytypicznie przez działanie, tak też ta część wypełniła się w taki sam sposób. W pierwszej chwili stwierdzenie, że paruzyjni pielgrzymi i pielgrzymi pomocniczy poprzez przygotowywanie i wygłaszanie swoich wykładów (zdobywanie tych klejnotów i ofiarowanie ich) dokonywali pojednania za siebie przed Panem, wydaje się dziwne, bo czyż zasługa naszego Pana nie czyni zadość za wszystkie nasze Adamowe niedoskonałości? Oczywiście, że tak. Jednak ta pozorna niezgodność znika, gdy przypomnimy sobie, że dokonanie pojednania lub pogodzenia się zawiera dwie rzeczy: (1) sprawienie, że Bóg jest zadowolony ze wszystkiego, co jest w nas i (2) sprawienie, że będziemy zadowoleni ze wszystkiego, co jest w Bogu, ponieważ podczas pojednania każda ze skłóconych stron musi być zadowolona z tej drugiej strony. Pojednanie w pierwszym znaczeniu – sprawienie, że Bóg jest zadowolony ze wszystkiego, co jest w nas, jest pracą samego Jezusa przez Jego zasługę. Dlatego On umarł i zmartwychwstał (Rzym. 4:25; 2Kor. 5:18,19,21). Natomiast pojednanie w jego drugiej części nie jest dziełem samego Jezusa, chociaż On pomaga w pierwszych krokach, aby do niego doszło. Musimy współpracować z Nim w dokonywaniu tego przez wierne używanie Ducha Bożego, Słowa i opatrzności, pozbywając się całego grzechu, błędu, samolubstwa i światowości w nas, które utrudniają nam zadowolenie ze wszystkiego, co jest w Bogu, a także przez rozwijanie sprawiedliwości, prawdy, miłości i niebiańskiego usposobienia – wszystkiego, co jest przyjemne Bogu. To jest część drugiej pracy pojednania lub pogodzenia się, spowodowana przez usługę Jezusa podczas Paruzji, przez paruzyjnych pielgrzymów i pielgrzymów pomocniczych, jaka jest przedstawiona