Epifaniczny tom 9 – rozdział 2 – str. 117
gdy działają w tym urzędzie. Kiedy mówimy o ich wierności, nie mamy na myśli tego, że ich wierność była bez skazy tak, jak to było w przypadku naszego Pana. Rozumiemy, że była to taka wierność, jaka jest niezbędna ze strony członków gwiezdnych, by zwyciężyć, co oznacza większą wierność niż normalnie – taką, która pomnaża jedną grzywnę do dziesięciu grzywien. Zgodnie z tym, z punktu widzenia tego rozdziału rozumiemy, że ten werset naucza, iż wszyscy z 49 członków gwiezdnych są określeni jako wierni (zob. rozdz. 1.). Mamy bezpośrednie stwierdzenia w Biblii, że to jest prawdą w przypadku 13 z nich – dwunastu Apostołów i Onego Sługi (Obj. 21:14; Mat. 24:45; Łuk. 12:42 [wierny]). Sposób, w jaki ten rozdział przedstawia naszego Pana w Jego związku z członkami gwiezdnymi wraz z antytypicznym oświadczeniem wersetu 7. i antytypicznymi faktami z w. 8., dowodzi, chociaż w mniej jasny sposób, że to jest prawdą w przypadku pozostałych 36 członków gwiezdnych. Nie rozumiemy przez to oczywiście, że żaden z tych 49 braci nie mógł upaść, lecz iż byli tak wierni, że nie upadli. O antytypicznym domu – domu Boga – św. Paweł bezpośrednio mówi nam, że jest to Kościół (Żyd.3:2, 6). Dlatego podczas usługi Chrystusa wykonywanej przez członków gwiezdnych, On i oni byli wierni. Stąd wyciągamy wniosek, że Bóg wybierał tylko takie nowe stworzenia na członków gwiezdnych, które zgodnie z Jego przewidywaniami będą wierne. Jest to nie tylko wprost sugerowane przez stwierdzenie Chrystusa o 13 z nich – o 12 z nich w Mat. 19:28 i Jana 17:12 , o Janie i Jakubie w Mar. 10:39, o Janie w Obj. 21:14, a o onym Słudze w Mat. 24:45, Łuk. 12:42. W wersetach 7. i 8. takie stwierdzenie jest zawarte w stosunku do wszystkich 49 członków gwiezdnych.
(29) Wiedząc, że Jezus działa przez członków gwiezdnych, dając im przywileje widzeń i snów oraz że czyni to w większej mierze przez nich niż przez generalnych lub lokalnych sług Kościoła, którzy nie są członkami gwiezdnymi, przygotowani jesteśmy teraz do zrozumienia, jakie wyjątkowe przywileje On daje, gdy działa przez członków gwiezdnych. To jest typicznie przedstawione w w. 8. Mojżesz został uprzywilejowany tym,