Epifaniczny tom 9 – rozdział 2 – str. 133
w naukach naszego Pana, w członkach gwiezdnych. Możemy to zobaczyć w naukach Ariusza o osobie Chrystusa, przed, podczas i po Jego karnacji w przeciwieństwie do teorii o Bogu-człowieku; w naukach Zwingli’ego o Wieczerzy Pańskiej w przeciwieństwie do transsubstancjacji; w nauczaniu Marsyliusza, o zwierzchnictwie Jezusa, a nie papieża; w nauce Serweta o jedności Boga w przeciwieństwie do nauki o Trójcy; w nauce Hubmaiera o chrzcie wyłącznie dla wierzących w opozycji do chrztu niemowląt i przede wszystkim w nauczaniu Onego Sługi doktryn Boskiego planu. Jak piękna jest ich prostota! Jak wolne są one od zagadek „wyrafinowanych teologów”, których „mieszanina” ma być tak głęboka! Tak, głęboka w głębinach Szatana! (Obj. 2:24). A doktryny Epifanii i ich wyjaśnienia dotyczące Biblijnych tajemnic są proste, jasne i wolne od zagadek. Jeśli ktoś przyjdzie do nas, nauczając niezrozumiałych doktryn, możemy go natychmiast odrzucić jako posłańca Szatana, przedstawiającego ciemność jako światłość. Prawda szczyci się tym, że jest czysta i zrozumiała, podczas gdy błąd jak kret, zawsze umyka do dziury – „tajemnicy”, w podejściu do prawdy, która zawsze szczyci się swoją logiką (Izaj. 1:18). Tak więc Bóg przemawia do Jezusa w członkach gwiezdnych w jasny sposób, nie w zagadkach, to znaczy, że gdy prawda jest na czasie, jest podawana w jasny i zrozumiały sposób, a nie zagadkowo i niezrozumiale.
(43) Trzeci wyjątkowy przywilej Jezusa działającego przez członków gwiezdnych jest podany w słowach: „[…] a na wyobrażenie Jehowy będzie patrzył z uwagą [tłumaczenie dosłowne] […]”. W typie może to oznaczać, że Bóg objawiłby się Mojżeszowi przez reprezentację Samego Siebie, był to przywilej, którego nie mógł posiadać ani Aaron jako prorok, ani żaden inny prorok, ale mógł go posiadać Aaron tylko jako Najwyższy Kapłan. To wydaje się odnosić do Szekinach w Świątnicy Najświętszej, które było ośrodkiem informacji. Ten przywilej Aaron mógł posiadać tylko wtedy, gdy działał