Epifaniczny tom 9 – rozdział 3 – str. 190
ukazało się w Paruzji, stanowiąc część antytypicznej pracy szpiegowskiej dla naszego Pana.
(11) To samo dotyczy gałęzi wiedzy biblijnej należących do pomocy egzegetycznych – wprowadzenia, interpretacji i harmonetyki. W części wprowadzającej, która mówi o kanonie, tekście, księgach i obiegu Biblii, głównie z punktu widzenia historycznego tych części, powstały wspaniałe prace Greena i Buhla o kanonie i tekście Starego Testamentu; Zahna, Charterisa, Lightfoota, Sandaya, Abbotta i Westcotta o kanonie Nowego Testamentu w częściach i w całości; Zahna i Westcotta o księgach Nowego Testamentu; Weissa o kanonie, tekście, księgach i obiegu Nowego Testamentu; Salmona o kanonie i księgach Nowego Testamentu i Harmona o kanonie, tekście, księgach i obiegu całej Biblii. Powyższe są największymi dziełami prac wprowadzających. Pomijamy tu dzieła napisane przez wyższych krytyków jako nienależące do dzieł antytypicznych szpiegów, jak również pomijamy prace tych krytyków związane z innymi gałęziami wiedzy biblijnej i z duchem Biblii. W dziedzinie interpretacji, jako drugiej części wiedzy egzegetycznej, podczas Paruzji ukazały się największe dzieła wszechczasów będące owocem pracy szpiegów. Tak więc w tym czasie Keil i Delitzsch, w swych późniejszych wydaniach przygotowanych w tym czasie, podali najlepsze komentarze do Starego Testamentu, a Zahn i Weiss ze swymi współpracownikami napisali najlepsze komentarze do Nowego Testamentu. Różni uczeni przygotowali Expositors Commentary (Komentarze wyjaśniające – przyp. tłum.), a Geikie napisał komentarze do całej Biblii. Większość tomów Speakers Commentary (Komentarzy dla mówców – przyp. tłum.) została napisana w tym okresie. Expositor’s Greek Testament (Wyjaśnienia greckiego Testamentu – przyp. tłum.) zostały wtedy napisane przez różnych uczonych, a Shorter Commentary (Skrócony komentarz – przyp. tłum.) Weissa do Nowego Testamentu zawiera w sobie część dobrej pracy antytypicznych szpiegów. Następnie antytypiczni szpiedzy dostarczyli cennych informacji w zakresie interpretacyjnym: Green w odniesieniu do 1 Moj., Douglas w odniesieniu do Księgi Izajasza, Spurgeon w odniesieniu do Księgi Psalmów, Westcott do