Epifaniczny tom 9 – rozdział 3 – str. 192

ale nie jesteśmy tego pewni. Jednak największym zbiorem odnośników czy też równoległych wersetów biblijnych jest książka zatytułowana The Treasury of Scriptural Knowledge (Skarbiec wiedzy biblijnej – przyp. tłum.), która zawiera 500 000 równoległych cytatów. Dzieło to jest kompilacją wielu zbiorów wersetów biblijnych przeplatanych w różnych miejscach notatkami. W tym samym czasie ukazało się kilka znakomitych spisów tematów biblijnych, najlepiej opracowane to spis Butlera i spis Monsera, któremu pomagało jedenastu zdolnych uczonych biblijnych. Prawie wszystkie Biblie zawierające pomoce do nauczania mają takie indeksy, chociaż na mniejszą skalę. Amerykańskie Towarzystwo Traktatowe i Thomas Nelson wydały dość wyczerpujące indeksy biblijne. Tym to sposobem antytypiczni szpiedzy przynieśli z badania antytypicznego Chanaanu wiele harmonizującej i pożytecznej wiedzy biblijnej i oczywiście ducha Biblii.

      (13) Podczas Paruzji w sferze trzeciej głównej gałęzi wiedzy biblijnej – historycznej, była prowadzona bardzo ożywiona działalność, jako wyraz antytypicznego badania szpiegów. Pierwsza sekcja tej gałęzi wiedzy obejmuje podstawę historii i biografii oraz historię i biografię Kościoła (trzecia i czwarta sekcja są wiedzą biblijną, ponieważ w głównych zarysach podają one antytypy większości historii i biografii biblijnych). W dziedzinie historii biblijnej Kurtz, Edersheim, Blaikie, Ramsey, Smith, Schuerer itd. przynieśli najbardziej wartościową wiedzę z antytypicznego szpiegowania. Pod redakcją J. S. Exella została wydana biografia głównych postaci biblijnych pod tytułem Men of the Bible (Ludzie Biblii – przyp. tłum.), składająca się z 17 tomów, napisana przez 10 zdolnych autorów i zawierająca wiele cennej wiedzy. Szczególnie w biografiach osób z Nowego Testamentu antytypiczni szpiedzy dokonali wspaniałych odkryć. Co najmniej 150 życiorysów Chrystusa ukazało się podczas Paruzji, główne z nich to te opracowane przez: Weissa, Edersheima, Farrara, Geikie’go, Andrewsa, Smitha i Clarke’a. Również w tym czasie pojawiły się życiorysy św. Pawła autorstwa:

poprzednia stronanastępna strona