Epifaniczny tom 9 – rozdział 3 – str. 205
i wydawać złe świadectwo o tej ziemi. Antytypicznie raport z w. 27-30 był również prawdziwy, a przekręcenia i zniesławianie tej ziemi pojawiły się dopiero po ukończeniu zdawania raportu przez dwunastu szpiegów. Teraz podamy szczegóły przedstawione w w. 29. i 30. Pamiętając, że narody Chanaanu reprezentują różne rodzaje zła, jakie opanowało upadły, cielesny umysł, jesteśmy przygotowani do zrozumienia antytypu tych dwóch wierszy. Zło we wszystkich swoich szczegółach jest silne (mocny jest lud, który mieszka w onej ziemi, w. 29.). Rzeczywiście takie jest: kto w walkach ducha przeciw złu nie przekonał się, że jest silne oraz że tylko przez post (samozaparcie) i modlitwę można je podbić? Twierdze tego zła (miasta), szczególnie te mocniejsze z nich, są silnie ufortyfikowane przez odpowiednie instytucje, zwyczaje, nawyki itd. (obronne są i bardzo wielkie). Ta część raportu jest rzeczywiście prawdziwa. Pogarsza sprawę to, że Diabeł, świat i ciało (syny Enakowe) są tam obecne (tam widzieliśmy [UBG]), aby toczyć walkę przeciw wysiłkom nowego stworzenia pragnącego podbić zło, szczególnie to dobrze ufortyfikowane.
(26) Grzech w jego wielu formach takich, jak bałwochwalstwo, brak wiary w Boga, niedowiarstwo, nieposłuszeństwo, nienawiść, cudzołóstwo, kradzież, krzywoprzysięstwo, chciwość itd. (Amalekici, mieszkańcy doliny, w. 30.) jest gotów przeciwstawić się naszemu wejściu do sfery prawdy i jej ducha (mieszka w ziemi na południe). Panujące samolubstwo w jego formach działających na nas samych (Hetejczyk, bojaźń), jak np. miłość do dobrej opinii ze strony innych i ze strony samego siebie, miłość do wygód, życia, samoobrony, agresji, bezpieczeństwa, ukrywania rzeczy niekorzystnych, zdobywania i zatrzymywania tego, co zdobyliśmy, pokarmów i napojów itd. oraz samolubstwo w formach działających na świat (Jebuzejczyk, wydeptany), jak np. miłość do płci przeciwnej, małżonka, dzieci, rodziców, przyjaciół, domu, kraju rodzinnego, są przeciwne osiągnięciu wysokości (mieszka na górach) chrześcijańskiego charakteru. Taki sam wpływ ma błąd (Amorejczyk, górale) w swoich wielu formach, jak to widzimy w pogaństwie, niedowiarstwie, mahometanizmie, judaizmie i kościelnictwie.