Epifaniczny tom 9 – rozdział 3 – str. 230
i wielu doświadczeń na pustyni podczas Epifanii? Dlatego my i ci, którzy stracili stanowiska ponosimy ich niegodziwość („synowie wasi […] poniosą karanie za cudzołóstwa wasze”) podczas bolesnych doświadczeń.
(50) W w. 35. Bóg powtarza ten wyrok bez podania jego długości. Czyni to w celu podkreślenia swojej typicznej i antytypicznej szczerości oraz determinacji. „Ja Pan mówiłem” jest pierwszym zdaniem w w. 35. w przekładzie A.V. To zdanie w przekładzie dr. Younga wydaje się lepsze: „Jam jest Jehowa; Ja mówiłem”. W tym przekładzie jest wyraźnie położony nacisk na typiczny i antytypiczny wyrok. Przekład A.V. podaje tę myśl, chociaż nie w dosłownym tłumaczeniu, w następnym zdaniu: „na pewno to zrobię”. Widzimy, że wykonał to w typie. Widzimy także, że w pierwszym antytypie zrobił to w stosunku do cielesnego i duchowego Izraela, a teraz widzimy przez doświadczenie i obserwację, że czyni to w stosunku do cielesnego i duchowego Izraela w drugim antytypie. Zgromadzenie paruzyjne, z wyjątkiem Małego Stadka, było zgromadzeniem zła (w. 35.), wierni Młodociani Godni tu, jak i w całym tym obrazie, nie są brani pod uwagę. Na pewno to zgromadzenie zbierało się przeciw Bogu, jak On mówił przez naszego Pana, przemawiającego przez Kościół w Paruzji. Dlatego to zgromadzenie, oprócz wytrwałego Małego Stadka, musi wyginąć – musi umrzeć w znaczeniu wykazanym wyżej – przed końcem Epifanii – na antytypicznej pustyni. Następnie Bóg spowodował, by Jego Słowo było mówione podczas Paruzji przez Chrystusa przemawiającego przez Jego Małe Stadko w odniesieniu do dziesięciu antytypicznych szpiegów, którzy odrzucając prawdę paruzyjną i jej ducha, zniesławili ją. Wielu z nich pisało przeciw niej, inni występowali przeciw niej, wchodząc w formalne debaty, a wszyscy mówili i nauczali, występując w mniejszym lub w większym stopniu przeciw jej zarysom (w. 36.). Wielkie przywileje, jakie posiadali antytypiczni szpiedzy sprawiły, że stali się bardziej odpowiedzialni za siebie, jak i za antytypiczny Izrael. Pomimo swojej odpowiedzialności sprawili, że masy antytypicznego Izraela zwróciły się przeciw prawdzie, jej duchowi, powodując szemranie przeciw tak dobrej ziemi (pobudzili